De laatste weken wordt veel over het klimaatakkoord gesproken. Voor veel mensen is het echter onduidelijk wat het klimaatakkoord precies is en inhoud. Het begint allemaal bij het Klimaatakkoord van Parijs. Dit is een afspraak tussen bijna alle landen ter wereld om klimaatverandering tegen te houden en de opwarming van de aarde te beperken. Dit akkoord gaat per 2020 in. Om de doelen uit het Klimaatakkoord van Parijs te behalen, moeten in Nederland bepaalde afspraken gemaakt worden. Deze afspraken worden vastgelegd in een Nederlands Klimaatakkoord. Het grote doel van het klimaatakkoord is om in Nederland in 2030 bijna de helft minder broeikasgassen uit te stoten dan dat we in 1990 deden. Hierbij wordt vooral aandacht besteedt aan het verminderen van de CO2-uitstoot in de lucht. Bij de totstandkoming van het klimaatakkoord zijn verschillende partijen betrokken. Zo zitten onder andere overheden, werkgevers, vakbonden en milieuorganisatie aan tafel. Deze organisaties zijn over verschillende sectortafels verdeeld, namelijk elektriciteit, gebouwde omgeving, industrie, landbouw en landgebruik en mobiliteit.
Om de doelen uit het Klimaatakkoord van Parijs te behalen, moeten er maatregelen genomen worden. Het is duidelijk dat het nemen van dergelijke maatregelen kosten met zich meebrengt. Het uitgangspunt hierbij is dat de transitie naar minder CO2 uitstoot voor iedereen haalbaar en betaalbaar moet blijven. De lasten moeten op rechtvaardige wijze verdeeld worden om het draagvlak te behouden. Elke sectortafel heeft de opdracht gekregen om een aantal tonnen CO2 te besparen. Dit moet uiteindelijk leiden tot een nationaal klimaatakkoord. Op dit moment is er een voorlopig klimaatakkoord opgesteld. Niet elke partij die aan de onderhandelingstafel heeft gezeten, is op dit moment echter bereid om dit akkoord te ondertekenen. Onder andere een aantal milieuorganisatie en de FNV zijn het niet eens met de afspraken zoals in het voorlopige klimaatakkoord opgenomen zijn. Deze ontevredenheid heeft vooral betrekking op de voorstellen op het vlak van de industrie. Het bedrijfsleven zou volgens de organisaties harder aangepakt moeten worden, zeker omdat de industrie voor een groot deel van de uitstoot van broeikasgassen verantwoordelijk is. Op dit moment zou de gewone burger meer met de kosten en gevolgen geconfronteerd worden dan de industrie. Daar zijn voorgenoemde organisaties het niet mee eens. Wanneer het akkoord niet aangepast worden, zullen dus niet alle organisaties hun handtekening onder het uiteindelijke akkoord zetten. Bovendien moeten de voorgestelde afspraken uit het voorlopige klimaatakkoord nog doorgerekend worden en moeten de Tweede en de Eerste Kamer hiermee instemmen. Het is dus duidelijk dat de lange onderhandelingen over het klimaatakkoord nog niet tot een bevredigend resultaat geleid hebben en het zou nog wel even kunnen duren voordat er een definitief klimaatakkoord is bereikt.
