Category
Wanneer twee Nederlandse partners, die in Nederland zijn getrouwd en in Nederland wonen, willen scheiden, is de Nederlandse rechter vanzelfsprekend bevoegd om deze echtscheiding uit te spreken. Maar wat nu als het gaat om twee buitenlandse partners die in het buitenland zijn gehuwd? Wij krijgen de laatste tijd regelmatig vragen met betrekking tot Oekraïense vluchtelingen die in Nederland willen scheiden. Maar kan dat eigenlijk wel?
Een echtscheidingsverzoek kan niet in elk willekeurig land worden ingediend. Er moet een zekere band bestaan tussen de partners en het land van indiening. Of de Nederlandse rechter bevoegd is om van een verzoek tot echtscheiding kennis te nemen, hangt af van de bevoegdheidsregels van het Europese Brussel II-ter Verdrag. Volgens dit verdrag kan de Nederlandse rechter een echtscheiding onder andere uitspreken indien de echtgenoten hun gewone verblijfplaats in Nederland hebben.
Om te bepalen of de gewone verblijfplaats in Nederland is, moet worden gekeken naar de plaats waar de echtgenoten het centrum van hun belangen hebben gevestigd met de bedoeling dit permanent te maken. Voor de vaststelling van de gewone verblijfplaats moet rekening worden gehouden met de feitelijke omstandigheden in het specifieke geval. Te denken valt aan inschrijving bij de gemeente, lidmaatschap van de plaatselijke tennisclub, enkele vrienden of familie en een baan of studie.
Er moet sprake zijn van omstandigheden van persoonlijke, sociale of professionele aard die wijzen op duurzame banden met een bepaald land. Eenvoudig gezegd is de gewone verblijfplaats de plaats waar zich momenteel daadwerkelijk het centrum van iemands leven bevindt. Indien de gewone verblijfplaats van de partners in Nederland is, kan de echtscheiding door de Nederlandse rechter worden uitgesproken. In sommige gevallen is vereist dat slechts één van de partners de gewone verblijfplaats in Nederland heeft.
Ondanks het feit dat het verblijf van Oekraïense vluchtelingen in Nederland in veel gevallen van tijdelijke aard is, kan toch worden vastgesteld dat de gewone verblijfplaats in Nederland is. Of dit het geval is, wordt bepaald door de concrete feiten en omstandigheden van de individuen.
Zijn u en uw partner niet Nederlands, maar wilt u wel in Nederland scheiden? Neem dan contact met ons op. Onze familierechtadvocaten zijn gespecialiseerd in (internationale) echtscheidingen en helpen u graag verder!
Een scheiding is vrijwel altijd een emotioneel zware gebeurtenis. Hoe een scheiding verloopt kan hierin echter het grote verschil maken. Het liefst wil iedereen dat de scheiding zo snel mogelijk achter de rug is. Maar hoe doe je dat?
De belangrijkste tip wanneer het aankomt op snel scheiden is het voorkomen van ruzie met je ex-partner. In de meeste gevallen gaat er veel tijd verloren aan onderlinge strijd. Wanneer ex-partners goed met elkaar communiceren en hun emoties tot op zekere hoogte onder bedwang houden, kan een scheiding aanzienlijk sneller verlopen. Niet alleen wordt daarmee een hoop tijd en energie bespaard aan onderlinge ruzie, het leidt er tevens toe dat de juridische procedure rondom een scheiding een stuk sneller verloopt.
Wanneer ex-partners onderling afspraken kunnen maken, kunnen zij gezamenlijk één advocaat in de arm slaan. Op deze manier heeft u niet allebei een eigen advocaat nodig, maar kunnen de afspraken over de scheiding door de gezamenlijke advocaat in het echtscheidingsconvenant worden opgenomen. Hierdoor worden dubbele kosten voorkomen en wordt een hoop tijd bespaard. Indien er sprake is van een gezamenlijk verzoek tot echtscheiding hoeft u immers niet naar de rechtbank. Dit is daarentegen wel het geval wanneer partijen beide een eigen advocaat inschakelen.
Daarnaast zijn er nog een aantal zaken die u en uw ex-partner kunnen voorbereiden voordat u een advocaat inschakelt, zodat u nog meer tijd en geld bespaart:
Als het u niet lukt om in overleg met uw ex-partner afspraken te maken over de echtscheiding, is het verstandig om een mediator in te schakelen. Een mediator heeft in een echtscheiding de taak om als onpartijdige derde het gesprek tussen u en uw ex-partner te begeleiden. Er wordt via mediation gezocht naar oplossingen waar beide partijen mee instemmen. Hierbij staat u dus niet tegenover elkaar, maar wordt middels samenwerking geprobeerd om conflicten op te lossen en goede afspraken te maken. Wanneer u gezamenlijk tot een oplossing bent gekomen zet de mediator de gemaakte afspraken op papier. Naderhand kunt u samen met uw ex-partner een advocaat inschakelen, waarna deze de afspraken kan opnemen in het echtscheidingsconvenant.
Als het besluit om te scheiden eenmaal is gevallen, moet er veel worden geregeld en dus worden besproken. Scheidende partners belanden doorgaans in een emotionele rollercoaster, waardoor het maken van redelijke afspraken een lastige zaak is. Het maakt de zaak nog lastiger als er ook kinderen in het spel zijn. Door de kinderen zit u min of meer levenslang aan elkaar vast.
U zult geregeld samen afspraken moeten maken. Dit maakt een scheiding met kinderen in alle gevallen emotioneel meer belastend en heeft een grote impact op de kinderen. Om zo goed mogelijk uit elkaar te gaan is het belangrijk om deze keuzes samen te maken en is een goede communicatie onderling een cruciale factor. Door goede communicatie voorkomt u emotionele schade bij elkaar maar ook bij uw kinderen.
We verbreken relaties die we vol verwachting en met de beste intenties waren begonnen. In een relatie heeft u vaak een vast patroon waarmee u op elkaar als partner reageert. Een scheiding is hét moment om dat patroon te doorbreken. En om goed naar uzelf te kijken, want u wilt het in het vervolg anders doen, voor uzelf maar ook voor uw kinderen. Toch komen er soms teleurstellingen en misverstanden. De basis van elke relatie is communicatie.
Als we kijken waar het mis gaat in onze communicatie, blijkt dat de mislukkingen meestal niet voortkomen uit de inhoud van het gesprek maar de manier waarop dingen gezegd worden. De ander lijkt u gewoon niet te ‘verstaan’ en voor u het weet zit u weer samen in de oude valkuilen. Het accepteren en verwerken van een scheiding is voor een kind al een zware opgave op zich. Door de slechte communicatie tussen de ex-partners kunnen de kinderen nog meer psychologische problemen ontwikkelen.
Een scheiding is een pijnlijk gebeuren wat vaak gepaard gaat met conflicten. Dit kan zowel lichamelijk als psychologisch de partner, maar ook de kinderen treffen. De meest voorkomend gevolgen van scheiding bij kinderen, zijn een laag zelfbeeld, gedragsproblemen, angsten en sombere gevoelens. Als een scheiding zeer conflictueus en complex is, zijn de gevolgen voor kinderen ook ernstiger. Het ontwikkelen van een veilige hechting met de ouders is voor jonge kinderen een cruciale ontwikkelingstaak.
Voor een veilige gehechtheid zijn gunstige omstandigheden nodig, zoals een beschikbare ouder die rust, veiligheid en stabiliteit biedt en vertrouwen geeft. Deze omstandigheden staan onder druk tijdens en na een scheiding. Bij een scheiding is het voor jonge kinderen van belang dat zij de band met de ouders kunnen voortzetten. Hierbij is een veilig contact met beide ouders fundamenteel. Een onveilige gehechtheid kan zorgen voor een verminderd zelfvertrouwen, verminderde veerkracht en gedragsproblemen.
De scheiding wordt door kinderen ook vaak ervaren als een stressvolle situatie waar zij zelf geen controle over hebben en geen invloed op kunnen uitoefenen. Bij oncontroleerbare stressvolle situaties zullen kinderen geneigd zijn om (te proberen) het probleem te negeren of te ontkennen en zelfs de vorm aannemen van post-traumatische stress. Ook kan stress leiden tot loyaliteitsconflicten. Loyaliteit is de vanzelfsprekende verbondenheid tussen ouders en kind die ontstaat bij de geboorte waarbij een kind bijna altijd loyaal is aan zijn beide ouders.
Bij loyaliteitsconflicten kunnen één of beide ouders een zwaar tegengesteld beroep doen op hun kind. Bij een complexe scheiding kunnen ouders hun kind soms bewust of onbewust dwingen om te kiezen. Dan ontstaat er innerlijk een conflict bij het kind, die van nature loyaal wil zijn aan beide ouders. Moeten kiezen is voor een kind een hopeloze opgave en leidt er regelmatig toe dat hij probeert te schipperen tussen beide ouders. Het kan zijn dat een kind thuiskomt bij de moeder van een weekend bij de vader en tegen vader zegt dat het erg leuk was, maar tegen moeder dat het vreselijk vervelend was.
Uit onderzoeken blijkt dat het voor een kind belangrijk is goedkeuring te krijgen van de ene ouder om het bij de andere ouder fijn te hebben. In sommige scheidingen kan zelfs voorkomen dat het kind verantwoordelijk denkt te zijn of wordt (gemaakt) voor het ouderlijk welbevinden. Het kind wordt (en/of voelt zich) geroepen oneigenlijke zorgen op zich te nemen. De bovengenoemde effecten komen veel voor bij een ouderlijke scheiding waarbij veel sprake is van miscommunicatie en spanning tussen de ouders.
Als ouder wilt u het beste voor uw kind, dus alleen dat al is een reden om communicatieproblemen te voorkomen. Hieronder geven wij een aantal tips zodat u goed met uw ex-partner blijft communiceren tijdens de moeilijke periode van uw scheiding:
Er zijn verschillende vormen van hulp mogelijk als de scheiding moeilijk verloopt, buiten de ondersteuning van uw advocaat en/of uw mediator. U kunt bijvoorbeeld ook steun zoeken bij mensen uit uw omgeving, maatschappelijk werkers of lotgenoten. Voor ondersteuning van kinderen zijn er vrijwilligersorganisaties en instanties voor jeugdhulp die begeleiding kunnen bieden. Praten over moeilijke keuzes geeft rust, overzicht en draagt bij aan een positieve houding.
Dat het belang van de kinderen voorop moet staan lijkt een vanzelfsprekendheid, en dus niet het vermelden waard. Maar het kan zelfs een belangrijke sleutel zijn als jullie samen ergens niet uitkomen: denk dan aan wat de kinderen zouden willen? Dat beslecht veel discussies. Herkennen in welk patroon u met elkaar gevangen zit is de eerste stap in het stoppen ermee.
Hoe vervolgens te stoppen met zo’n patroon is geen gemakkelijke opgave: dat is topsport en vraagt dat u als ouder kijkt wat er voor de kinderen nodig is én waar uw emoties vandaan komen als u communiceert met uw ex-partner. De snelste weg naar de toekomst is binnendoor: herkennen waardoor u zo geraakt wordt en uzelf de vraag te durven stellen waardoor u op slot gaat en niet meer rationeel kunt overleggen met de andere ouder. En daar ligt meestal ook de sleutel.
Bent u van plan om te gaan scheiden en wilt u alles zo goed mogelijk regelen voor uw kinderen? Of heeft u na de echtscheiding nog problemen? Aarzel dan niet om contact op te nemen met de scheidingsadvocaten van Law & More. Wij adviseren en begeleiden u graag.
Het is moeilijk om de knoop door te hakken en te bepalen of u gaat scheiden. Heeft u eenmaal besloten dat dit toch de enige oplossing is, dan begint het proces pas echt. Er moet van alles geregeld worden en emotioneel zal het ook een zware periode zijn. Om u op weg te helpen geven we een overzicht van alle stappen die u kunt doorlopen bij een echtscheiding.
Het is belangrijk dat u eerst zelf aan uw partner vertelt dat u wilt gaan scheiden. Deze mededeling aan uw partner, wordt vaak ook wel de scheidingsmelding genoemd. Het is verstandig om deze mededeling aan uw partner persoonlijk te doen. Hoe moeilijk het ook is, het is goed om er met elkaar over te praten. Op deze manier kunt u uitleggen waarom u tot deze beslissing bent gekomen. Probeer elkaar niet te beschuldigen. Het is en blijft een moeilijke beslissing voor u beiden. Belangrijk is dat u de communicatie goed probeert te houden. Verder is het goed om spanningen te vermijden. Zo voorkomt u dat uw scheiding een vechtscheiding zal worden.
Als u goed met elkaar kunt communiceren, kunt u ook samen scheiden. Het is belangrijk dat u daarbij een advocaat in de arm neemt die u kan begeleiden tijdens deze periode. Als de communicatie met uw partner goed is, kunt u gezamenlijk één advocaat inschakelen. Indien dit niet het geval is, zal ieder partij een eigen advocaat moeten hebben.
Een echtscheiding wordt uitgesproken door de rechter en alleen advocaten mogen een verzoekschrift voor echtscheiding bij de rechtbank indienen. Of u dient te kiezen voor een scheidingsadvocaat of een mediator hangt af van de manier waarop u wilt scheiden. Bij mediation kiest u samen voor de begeleiding door één advocaat/mediator. Wanneer u en uw partner ieder een eigen advocaat inschakelen, dan komt u tegenover elkaar te staan in de procedure. De procedure zal in dat geval ook langer duren en meer kosten met zich meebrengen.
Voor een echtscheiding zijn een aantal persoonlijke gegevens van u, uw partner en eventuele kinderen van belang. Daarbij kunt u denken aan een huwelijksakte, geboorteakten van de kinderen, BRP uittreksels van de gemeente, uittreksels uit het gezagsregister en eventuele huwelijkse voorwaarden. Dit zijn de belangrijkste persoonlijke gegevens en documenten die nodig zijn voor het starten van een echtscheidingsprocedure. Indien er in uw specifieke situatie meer documenten of gegevens nodig zijn, zal uw advocaat u hiervan op de hoogte brengen.
Het is van belang dat u bij een echtscheiding al uw bezittingen en schulden van u en uw partner in kaart brengt en de bewijsstukken daarvan verzamelt. U kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan het eigendomsbewijs van uw huis en de notariële hypotheekakte. Ook kunnen de volgende financiële stukken van belang zijn: de kapitaalverzekering, lijfrentepolissen, beleggingen, bankafschriften (van spaar- en bankrekeningen) en de aangiften inkomstenbelasting van de afgelopen jaren. Verder zal er ook een inboedellijst opgesteld dienen te worden waarin u aangeeft wie wat zal krijgen.
Afhankelijk van uw financiële situatie zal er waarschijnlijk ook kinderalimentatie of partneralimentatie betaald moeten worden. Om dat te kunnen bepalen dienen de inkomensgegevens en vaste lasten van beide partijen te worden bekeken. Op basis van deze gegevens kan uw advocaat/mediator een alimentatieberekening maken.
Een scheiding kan ook gevolgen hebben voor uw pensioen. Om dat te kunnen bepalen, zijn bewijsstukken nodig van alle door u en uw partner opgebouwde pensioenaanspraken. Vervolgens kunt u samen met uw (ex)-partner bijvoorbeeld afspraken maken over de verdeling van het pensioen. U kunt daarbij bijvoorbeeld kiezen tussen de wettelijke verevening of de methode van conversie. Uw pensioenfonds zou u kunnen inlichten bij het maken van de juiste keuze.
Indien u samen met uw (ex)-partner ook kinderen heeft, bent u verplicht om samen een ouderschapsplan op te stellen. Dit ouderschapsplan wordt samen met het verzoek tot scheiding bij de rechtbank ingediend. In dit plan legt u samen onder meer afspraken vast over:
Het is belangrijk dat de kinderen ook worden betrokken bij het opstellen van het ouderschapsplan. Uw advocaat kan eventueel samen met u een ouderschapsplan voor u opstellen. Op die manier weet u zeker dat het ouderschapsplan voldoet aan alle vereisten van de rechtbank.
Wanneer alle afspraken zijn gemaakt, zal uw gezamenlijke advocaat of de advocaat van u of uw partner een verzoekschrift tot echtscheiding opstellen en deze vervolgens indienen bij de rechtbank. Bij een eenzijdige echtscheiding zal de andere partij een termijn krijgen om verweer te voeren en daarna zal er een zitting worden gepland bij de rechtbank. Indien u heeft gekozen voor een gezamenlijke echtscheiding zal uw advocaat het verzoekschrift indienen en is in de meeste gevallen geen zitting meer nodig.
Bij een mondelinge behandeling dienen partijen de verschijnen samen met hun advocaat. Tijdens deze mondelinge behandeling krijgen partijen de gelegenheid om hun verhaal te doen. Ook zal de rechter vragen kunnen stellen. Indien de rechter van mening is dat hij voldoende informatie heeft, zal hij de zitting beëindigen en aangeven binnen welke termijn hij uitspraak zal doen.
Als de rechter de echtscheidingsbeslissing heeft uitgesproken, kunt u binnen 3 maanden na de uitspraak hoger beroep instellen als u het niet eens bent met de uitspraak. Na 3 maanden wordt de beslissing onherroepelijk en kan de echtscheiding ingeschreven worden in de registers van de burgerlijke stand. Pas daarna is de echtscheiding definitief. Indien u de termijn van 3 maanden niet wenst af te wachten, kunnen u en uw partner een akte van berusting ondertekenen die uw advocaat zal opstellen.
Deze akte geeft aan dat u het eens bent met de echtscheidingsbeslissing en dat u niet in hoger beroep zult gaan. U hoeft dan de termijn van 3 maanden niet af te wachten en kunt de echtscheidingsbeslissing meteen laten inschrijven in de registers van de burgerlijke stand.
Heeft u hulp nodig bij uw echtscheiding of heeft u nog vragen over een echtscheidingsprocedure? Neem dan contact op met de gespecialiseerde familierecht advocaten van Law & More. Bij Law & More begrijpen wij dat de scheiding en de daaropvolgende gebeurtenissen ingrijpende gevolgen kunnen hebben op uw leven. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak. Onze advocaten kunnen u ook bijstaan in een eventuele procedure. De advocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van personen- en familierecht en begeleiden u, eventueel samen met uw partner, graag door een scheidingsproces heen.
Bij een echtscheiding komt veel kijken. De echtscheidingsprocedure bestaat uit een aantal stappen. Welke stappen er gezet moeten worden, hangt er vanaf of u kinderen heeft en of u van te voren een regeling hebt afgesproken met uw toekomstige ex-partner. Over het algemeen dient de volgende standaardprocedure te worden gevolgd. Allereerst moet er een verzoek tot echtscheiding worden ingediend bij de rechtbank.
Dit kan een eenzijdig verzoek of een gemeenschappelijk verzoek zijn. Bij de eerste optie dient een partner alleen het verzoekschrift in. Als er een gezamenlijk verzoek wordt gedaan, dan dient u samen met uw ex-partner het verzoek in en bent u het over alle afspraken eens met elkaar. Deze afspraken kunt u laten vastleggen in een echtscheidingsconvenant door een mediator of advocaat. In dat geval volgt er ook geen zitting, maar ontvangt u een echtscheidingsbeschikking.
Na ontvangst van de echtscheidingsbeschikking kunt u een akte van berusting laten opstellen door een advocaat. Een akte van berusting is een verklaring waarmee u aangeeft dat u kennis heeft genomen van de door de rechtbank gegeven echtscheidingsbeschikking en dat u niet in hoger beroep zult gaan tegen de beschikking, waardoor deze meteen ingeschreven kan worden bij de gemeente. Pas wanneer de beschikking is ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand van de gemeente, bent u voor de wet gescheiden. Zolang de echtscheidingsbeschikking niet is ingeschreven, bent u formeel nog getrouwd.
Na de uitspraak van de rechter gaat er in principe een beroepstermijn van 3 maanden van start. Binnen dit termijn kunt u beroep instellen tegen de echtscheidingsbeslissing als u het er niet mee eens bent. Wanneer partijen het wel meteen eens zijn met de echtscheidingsbeslissing kan deze termijn van 3 maanden vertraging opleveren. De beschikking van de rechtbank kan namelijk pas worden ingeschreven als de uitspraak definitief is geworden. Een uitspraak wordt pas definitief als de beroepstermijn van 3 maanden is verstreken.
Echter, als beide partijen de akte van berusting ondertekenen, geven ze aan dat ze beide van een hoger beroep afzien. De partijen ‘berusten’ in de uitspraak van de rechter. De uitspraak is dan definitief en kan worden ingeschreven zonder dat de termijn van 3 maanden afgewacht dient te worden. Wanneer u het niet eens bent met de echtscheidingsbeslissing is het belangrijk om de akte van berusting niet te tekenen. Het tekenen van de akte is dan ook niet verplicht. Na de uitspraak van de rechter zijn er op het gebied van berusting dus de volgende mogelijkheden:
De echtscheidingsbeschikking wordt nadat de beroepstermijn van 3 maanden is verstreken onherroepelijk. Op het moment dat de beschikking onherroepelijk is geworden, dient de beschikking binnen 6 maanden te worden ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Wordt de echtscheidingsbeschikking niet op tijd ingeschreven, dan vervalt de beschikking en is het huwelijk niet ontbonden!
Wanneer de termijn voor hoger beroep is verstreken, heeft u een akte van non-appèl nodig om de echtscheiding in te laten schrijven bij de gemeente. Deze akte van non-appèl dient u aan te vragen bij de rechtbank die de uitspraak heeft gedaan in de echtscheidingsprocedure. In deze akte verklaart de rechtbank dat de partijen geen hoger beroep hebben ingesteld tegen de uitspraak. Het verschil met de akte van berusting is dat de akte van non-appèl wordt aangevraagd bij de rechtbank na verloop van de hoger beroepstermijn, terwijl de akte van berusting opgesteld dient te worden door de advocaten van partijen voordat de beroepstermijn is verlopen.
Voor advies en begeleiding tijdens uw scheiding kunt u terecht bij de familierechtadvocaten van Law & More. Bij Law & More begrijpen wij dat de scheiding en de daaropvolgende gebeurtenissen ingrijpende gevolgen kunnen hebben op uw leven. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak. Onze advocaten kunnen u ook bijstaan in een eventuele procedure. De advocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van personen- en familierecht en begeleiden u, eventueel samen met uw partner, graag door een scheidingsproces heen.
Vroeger was het gebruikelijk dat men met iemand met dezelfde nationaliteit of van dezelfde afkomst trouwde. Tegenwoordig komen huwelijken tussen personen met verschillende nationaliteiten steeds vaker voor. Helaas eindigt 40% van de huwelijken in Nederland in een echtscheiding. Hoe gaat dit in zijn werk als men in een ander land woont dan het land waarin zij de echtelijke verbintenis aan zijn gegaan?
De verordening (EG) nr. 2201/2003 (of: Brussel II bis) is sinds 1 maart 2015 van toepassing op alle landen binnen de EU. Deze verordening regelt de bevoegdheid tot en erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en de ouderlijke verantwoordelijkheid. De EU-regeling geldt voor echtscheiding, de scheiding van tafel en bed en de nietigverklaring van het huwelijk. Binnen de EU kan een verzoek tot scheiding worden ingediend in het land waar de rechter bevoegd is. De rechter is bevoegd in het land:
Binnen de EU is de rechtbank die het eerst een verzoek tot echtscheiding ontvangt dat aan de voorwaarden voldoet, bevoegd om te beslissen over de scheiding. De rechtbank die de scheiding uitspreekt mag ook uitspraak doen over het ouderlijk gezag over kinderen die in het land van de rechtbank wonen. De EU-regels over scheiding gelden niet voor Denemarken, omdat de Brussel II bis verordening daar niet is aangenomen.
Als het echtpaar niet in Nederland woont, is het in principe alleen mogelijk om in Nederland te scheiden als de echtgenoten beide de Nederlandse nationaliteit bezitten. Is hier geen sprake van, dan kan de Nederlandse rechter zich onder bijzondere omstandigheden alsnog bevoegd verklaren, bijvoorbeeld wanneer het niet mogelijk is om in het buitenland te scheiden.
Ook als het echtpaar in het buitenland is getrouwd kan het een echtscheiding aanvragen in Nederland. Een voorwaarde is dan wel dat het huwelijk ingeschreven is bij de burgerlijke stand van de woonplaats in Nederland. De gevolgen van de echtscheiding kunnen verschillend zijn in het buitenland. Een echtscheidingsvonnis uit een EU-land wordt automatisch door andere EU-landen erkend. Buiten de EU kan dit beduidend anders zijn.
Een echtscheiding kan in Nederland gevolgen hebben voor iemands verblijfsstatus. Als een partner een verblijfsvergunning heeft, omdat diegene bij zijn of haar partner in Nederland woonde, dan is het belangrijk dat diegene een nieuwe verblijfsvergunning onder andere voorwaarden aanvraagt. Gebeurt dit niet, dan kan de verblijfsvergunning worden ingetrokken.
Het recht van het land waar het scheidingsverzoek ingediend wordt is niet per se op de scheiding van toepassing. Het kan zo zijn dat een rechter buitenlands recht moet toepassen. Dit gebeurt vaker in Nederland. Bij ieder onderdeel van de zaak moet beoordeeld worden of de rechter bevoegd is en welk recht er toegepast dient te worden. Het internationaal privaatrecht speelt hier een belangrijke rol bij. Dit recht is een overkoepelende term voor rechtsgebieden waar meerdere landen bij betrokken zijn. Op 1 januari 2012 is in Nederland Boek 10 van het Burgerlijk Wetboek in werking getreden.
Hierin zijn de regels van het internationaal privaatrecht opgenomen. De hoofdregel is dat de rechter in Nederland het Nederlands echtscheidingsrecht toepast, ongeacht de nationaliteit en verblijfplaats van de echtgenoten. Dit is anders wanneer het echtpaar de rechtskeuze heeft vast laten leggen. De echtgenoten kiezen dan zelf het recht dat op hun echtscheidingsprocedure van toepassing is. Dat kan voor het aangaan van het huwelijk, maar dit kan ook op een later moment. Dit kan ook wanneer u op het punt staat om te scheiden.
Op huwelijken gesloten op of na 29 januari 2019 is Verordening (EU) nr. 2016/1103 van toepassing. Deze verordening regelt het toepasselijk recht en de tenuitvoerlegging van beslissingen op het gebied van huwelijksvermogensstelsels. De regels die hierin vastgelegd staan bepalen welke rechters zich over het vermogen van de echtgenoten mogen uitlaten (bevoegdheid), welk recht van toepassing is (conflictenrecht) en of een beslissing van een rechtbank uit en ander land, door het andere moet worden erkend en uitgevoerd (erkenning en executie). In principe is nog steeds dezelfde rechter bevoegd die volgens de regels van de Brussel II bis verordening bevoegd is.
Als er geen rechtskeuze is gemaakt, dan is het recht van de staat waar de echtgenoten hun eerste gemeenschappelijke verblijfplaats hebben van toepassing. Bij gebreke van een gemeenschappelijke verblijfplaats is het recht van de staat waarvan beide echtgenoten de nationaliteit bezitten van toepassing. Hebben de echtgenoten niet dezelfde nationaliteit, dan is het recht van de staat waarmee de echtgenoten de nauwste band hebben van toepassing.
De verordening geldt dus slechts voor het huwelijksvermogensrecht. De regels stellen vast of de Nederlandse wet en dus algehele gemeenschap van goederen of beperkte gemeenschap van goederen of een buitenlands systeem toegepast dient te worden. Dit kan veel gevolgen hebben voor uw vermogen. Het is dan ook verstandig om u juridisch te laten adviseren over bijvoorbeeld een rechtskeuze-overeenkomst.
Voor advies voorafgaand aan uw huwelijk of voor advies en bijstand bij een scheiding kunt u terecht bij de familierechtadvocaten van Law & More. Bij Law & More begrijpen wij dat de scheiding en de daaropvolgende gebeurtenissen ingrijpende gevolgen kunnen hebben op uw leven. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak. Samen met u en eventueel uw ex-partner kunnen wij tijdens het gesprek aan de hand van de documentatie uw juridische situatie bepalen en proberen uw visie dan wel wensen vast te leggen. Daarnaast kunnen wij u bijstaan in een eventuele procedure. De scheidingsadvocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van personen- en familierecht en begeleiden u, eventueel samen met uw partner, graag door een scheidingsproces heen.
Wanneer u minderjarige kinderen heeft en u gaat scheiden dan moeten er afspraken worden gemaakt over de kinderen. De onderling gemaakte afspraken worden schriftelijk vastgelegd in een overeenkomst. Deze overeenkomst staat bekend als het ouderschapsplan. Het ouderschapsplan is een uitstekende basis om goed uit elkaar te gaan.
In de wet staat dat een ouderschapsplan verplicht is voor getrouwde ouders die gaan scheiden. Er moet ook een ouderschapsplan worden gemaakt wanneer geregistreerde ouders hun geregistreerd partnerschap laten ontbinden. Van ouders die niet getrouwd of geregistreerd partners zijn, maar wel samen het gezag uitoefenen, wordt ook verwacht dat zij een ouderschapsplan maken.
De wet schrijft voor dat in het ouderschapsplan in ieder geval afspraken moeten staan over:
U kunt ervoor kiezen om ook andere afspraken op te nemen in het ouderschapsplan. Bijvoorbeeld wat u als ouders belangrijk vindt in de opvoeding, bepaalde regels (bedtijden, huiswerk) of opvattingen over straffen. Over het contact met de beide families kunt u ook iets opnemen in het ouderschapsplan. Dit kunt u dus vrijwillig opnemen in het ouderschapsplan.
Het is natuurlijk fijn als u in onderling overleg met de andere ouder tot goede afspraken kunt komen. Mocht dit, om welke reden dan ook, niet mogelijk zijn, dan kunt u bij Law & More een mediator of scheidingsadvocaat inschakelen. Met behulp van de mediators van Law & More kunt u onder professionele en deskundige begeleiding overleggen over de inhoud van het ouderschapsplan. Indien mediation geen uitkomst biedt, staan onze gespecialiseerde familierechtadvocaten ook voor u klaar. Zo kunt u onderhandelen met de andere partner om goede afspraken te maken over de kinderen.
De Rechtbank kan uw echtscheiding uitspreken of uw geregistreerd partnerschap ontbinden. De familierechtadvocaten van Law & More sturen het originele ouderschapsplan voor u naar de Rechtbank. De Rechtbank hecht het ouderschapsplan dan vast aan de scheidingsuitspraak. Het ouderschapsplan maakt hierdoor onderdeel uit van de beschikking van de rechter. Beide ouders zijn dan ook verplicht om zich te houden aan de afspraken in het ouderschapsplan.
Het komt regelmatig voor dat de ouders niet tot volledige overeenstemming komen over de inhoud van het ouderschapsplan. In dat geval kunnen zij ook niet voldoen aan de wettelijke scheidingsvereiste. Voor dergelijke gevallen bestaat er een uitzondering. Ouders die kunnen aantonen dat zij zich voldoende hebben ingespannen om wel tot overeenstemming te komen, maar dit niet is gelukt, kunnen dit in de stukken aan de rechtbank vermelden. De Rechtbank kan dan wel de scheiding uitspreken en zelf een beslissing nemen over de punten waarop de ouders het niet met elkaar eens zijn.
Wilt u scheiden en heeft u hulp nodig bij het opstellen van een ouderschapsplan? Dan bent u bij Law & More aan het juiste adres. De gespecialiseerde familierecht advocaten van Law & More kunnen u bijstaan en begeleiden bij uw scheiding en het opstellen van een ouderschapsplan.
Een echtscheiding is een vervelende gebeurtenis die veel emoties met zich meebrengt. In deze periode is het belangrijk dat een aantal zaken goed geregeld worden en daarom is het van belang om hierbij de juiste hulp in te schakelen.
Helaas komt het in de praktijk vaak voor dat het de toekomstige ex-partners niet lukt om samen tot afspraken te komen. Partijen kunnen soms zelfs lijnrecht tegenover elkaar staan over bepaalde onderwerpen. In dergelijke gevallen zal mediation geen uitkomst kunnen bieden. Indien partners al van tevoren weten dat ze er niet samen uit zullen komen, is het verstandig om direct een eigen scheidingsadvocaat in te schakelen. De juiste hulp en ondersteuning zal u veel tijd, geld en teleurstellingen schelen. Een eigen advocaat zal zich namelijk volledig inzetten voor uw belangen. Uw toekomstige ex-partner zal dan waarschijnlijk ook een eigen advocaat in de arm nemen.
Vervolgens zullen de advocaten de onderhandelingen starten. Op deze manier proberen de advocaten het beste voor hun cliënten te bereiken. Tijdens de onderhandelingen tussen de advocaten zullen beide partners op zijn beurt iets moeten geven en nemen. Op deze manier worden de uiteenlopende standpunten in de meeste gevallen opgelost en vastgelegd in een echtscheidingsconvenant. Het komt echter ook wel eens voor dat de partners er nog steeds niet uitkomen, omdat ze niet bereid zijn om water bij de wijn te doen. In een dergelijk geval kan een vervelende vechtscheiding tussen partijen ontstaan.
Een scheiding is nooit leuk, maar bij een vechtscheiding gaat het veel verder. Vaak wordt er bij een vechtscheiding over en weer met modder gegooid. Partijen proberen soms alles te doen om elkaar dwars te liggen. Daarbij is er vaak sprake van scheldpartijen en wederzijdse verwijten. Dit soort scheidingen kunnen vaak onnodig lang duren.
Soms duurt een vechtscheiding zelfs jaren! Deze scheidingen brengen naast de emoties ook de nodige kosten met zich mee. Een vechtscheiding is voor partijen zowel fysiek als mentaal vermoeiend. Wanneer er ook kinderen in het spel zijn, wordt een vechtscheiding als nog vervelender ervaren. De kinderen zijn vaak de dupe van een vechtscheiding. Daarom is het belangrijk om er alles aan te doen om een vechtscheiding te voorkomen.
Bij veel vechtscheidingen worden de kinderen ingezet als een middel in de strijd tussen de ouders. Vaak wordt er zelfs gedreigd met het niet laten zien van de kinderen aan de andere ouder. Het is in het belang van de kinderen als beide ouders een vechtscheiding proberen te voorkomen. De kinderen kunnen door een vechtscheiding namelijk veel schade oplopen en komen soms zelfs in een loyaliteitsconflict terecht.
Bij mama horen ze wat papa allemaal fout doet en papa vertelt juist weer het tegenovergestelde. Onderzoeken tonen aan dat kinderen van ouders die in een vechtscheiding zijn verwikkeld, meer problemen ervaren dan kinderen van gescheiden ouders. Er ontstaat een verhoogde kans op emotionele problemen en depressieve gevoelens. De prestaties op school kunnen verslechteren en het kind heeft later vaker problemen bij het aangaan van een relatie.
Ook het netwerk van partijen zoals leraren, familieleden, vrienden en instanties, raakt vaak betrokken bij een vechtscheiding. Een vechtscheiding heeft dus psychisch veel effect op de kinderen. Zij staan namelijk tussen beide ouders in. De familierecht advocaten van Law & More adviseren u daarom om er alles aan te doen om een vechtscheiding te voorkomen. Wij begrijpen echter dat een vechtscheiding in sommige gevallen onvermijdelijk is. In die gevallen kunt u terecht bij de familierecht advocaten van Law & More.
Bij een vechtscheiding is de juiste begeleiding erg belangrijk. Daarom is het advies dat u een goede advocaat in de arm neemt die uw belangen op de juiste manier kan behartigen. Daarbij is het van belang dat uw advocaat op zoek gaat naar een oplossing en er alles aan doet om de (v)echtscheiding zo snel mogelijk af te ronden, zodat u weer verder kunt met uw leven.
Bent u verwikkeld in een (v)echtscheiding? Aarzel dan niet om contact op te nemen met de familierechtadvocaten van Law & More. Wij staan voor u klaar om u te ondersteunen en te begeleiden in deze vervelende periode.
Bent u getrouwd of heeft u een geregistreerd partnerschap? Dan geldt in ons recht het uitgangspunt van verzorging en opvoeding van de kinderen door beide ouders, aldus artikel 1:247 BW. Per jaar worden ongeveer 60.000 kinderen geconfronteerd met een scheiden van hun ouders.
Echter, ook na de scheiding hebben de kinderen recht op een gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders en blijven de ouders die gezamenlijk het gezag hebben, dit gezag volgens artikel 1:251 BW gezamenlijk uitoefenen. In tegenstelling tot vroeger blijven de ouders dus belast met het gezamenlijk ouderlijk gezag.
Gezag kan worden omschreven als het geheel van rechten en plichten die ouders hebben over de opvoeding en verzorging van hun minderjarige kinderen en ziet op de volgende aspecten: de persoon van de minderjarige, het bewind over diens vermogen en de vertegenwoordiging in burgerlijke handelingen zowel in als buiten rechte.
Meer specifiek gaat het om de verantwoordelijkheid van de ouders voor de ontwikkelingen van de persoonlijkheid, het geestelijke en lichamelijke welzijn en de veiligheid van het kind, hetgeen toepassing van enig geestelijk of lichamelijk geweld uitsluit. Daarnaast wordt sinds 2009 onder het gezag eveneens de verplichting van de ouder verstaan om de ontwikkeling van de banden tussen het kind en de andere ouder te bevorderen. De wetgever acht het immers in het belang van het kind dat het met beide ouders persoonlijk contact heeft.
Toch zijn er situaties denkbaar waarin de voortzetting van het ouderlijk gezag van en daarmee persoonlijk contact met één van de ouders na de scheiding niet mogelijk of wenselijk is. Daarom bevat artikel 1:251a BW bij wijze van uitzondering op het uitgangspunt de mogelijkheid om na echtscheiding de rechter te verzoeken het gezamenlijke gezag van het kind op te dragen aan één ouder. Omdat het om een uitzonderingssituatie gaat, zal de rechter het ouderlijk gezag slechts toekennen om tweetal redenen:
Het eerste criterium is ontwikkeld in de rechtspraak en is de toetsing of aan dit criterium wordt voldaan, zeer casuïstisch. Zo brengt bijvoorbeeld het ontbreken van goede communicatie tussen de ouders en het simpelweg niet nakomen van de omgangsregeling niet zonder meer mee dat in het belang van het kind het ouderlijk gezag aan een van de ouders moet worden toegekend.
[1] Terwijl verzoeken tot opheffing van het gezamenlijk gezag en toekenning van eenhoofdig gezag aan één van de ouders in de zaken waarin elke vorm van communicatie volledig ontbrak
[2], aannemelijk was dat sprake was van ernstig huiselijk geweld, stalking, bedreiging
[3] of waarin de verzorgende ouder stelselmatig het contact met de andere ouder frustreerde
[4] wel werden toegewezen. Wat betreft het tweede criterium moet in de motivering met voldoende feiten worden onderbouwd dat eenhoofdig gezag in het belang van het kind noodzakelijk is. Een voorbeeld bij dit criterium vormt de situatie waarin er belangrijke beslissingen over het kind genomen moeten worden en de ouders niet binnen afzienbare tijd in staat zijn overleg daarover te voeren en besluitvorming adequaat en met voortvarendheid te laten plaatsvinden, hetgeen strijdig is met het belang van het kind.
[5] In het algemeen is de rechter terughoudend met het omzetten van gezamenlijk gezag in eenhoofdig gezag, zeker in de eerste periode na de echtscheiding.
Wenst u na uw scheiding het ouderlijk gezag over uw kinderen alleen uit te oefenen? Dan dient u een procedure te starten door een verzoek voor het verkrijgen van ouderlijk gezag in te dienen bij de rechtbank. Het verzoekschrift dient een reden te bevatten waarom u alleen het gezag over het kind wilt uitoefenen. Voor deze procedure is een scheidingsadvocaat verplicht.
Uw advocaat stelt namelijk het verzoek op, stelt vast welke aanvullende stukken hij moet meesturen en dient het verzoek in bij de rechtbank. Als een verzoek tot eenhoofdig gezag is ingediend, krijgt de andere ouder of andere belanghebbenden de mogelijkheid te reageren op dit verzoek. Eenmaal bij de rechtbank kan de procedure met betrekking tot de toekenning van het ouderlijk gezag lang duren: minimaal 3 maanden tot meer dan 1 jaar, afhankelijk van de complexiteit van de zaak.
In ernstige conflictgevallen zal de rechter veelal de Raad voor de Kinderbescherming vragen een onderzoek in te stellen en advies uit te brengen (art. 810 lid 1 Rv). Als de raad op verzoek van de rechter een onderzoek instelt, heeft dit per definitie vertraging in de procedure tot gevolg. Het doel van een dergelijk onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming is namelijk de ouders te ondersteunen bij het oplossen van hun conflict over het gezag in het belang van het kind.
Pas als dit niet binnen 4 weken tot resultaat leidt gaat de raad over tot het verzamelen van de nodige informatie en het uitbrengen van een advies. Vervolgens kan de rechter het verzoek ouderlijk gezag toe- of afwijzen. Dee rechter wijst het verzoek doorgaans toe als hij oordeelt dat aan de voorwaarden voor het verzoek is voldaan, er geen bezwaar is tegen het verzoek om gezag en het gezag in het belang is van het kind. In de andere gevallen zal de rechter het verzoek afwijzen.
Bij Law & More begrijpen wij dat scheiding voor u een emotioneel zware tijd betekent. Tegelijkertijd is het verstandig om na te denken over het ouderlijk gezag over uw kinderen. Een goed inzicht in de situatie en de mogelijkheden is daarbij van belang.
Law & More kan u helpen om uw juridische positie te bepalen en desgewenst de aanvraag voor het verkrijgen van eenhoofdig ouderlijk gezag voor u uit handen nemen. Herkent u zich in een van de eerder beschreven situaties, wilt u als enige ouder het gezag uitoefenen over uw kind of heeft u nog andere vragen? Neem dan contact op met de advocaten van Law & More.
[1] HR 10 september 1999, ECLI:NL:HR:1999:ZC2963; HR 19 april 2002, ECLI:NL:PHR:2002:AD9143.
[2] HR 30 september 2011, ECLI:NL:HR:2011:BQ8782.
[3] Hof ’s-Hertogenbosch 1 maart 2011, ECLI:NL:GHSGR:2011:BP6694.
[4] HR 9 juli 2010 ECLI:NL:HR:2010:BM4301.
[5] Hof Amsterdam 8 augustus 2017, ECLI:NL:GHAMS:2017:3228.
Een echtscheiding gaat vaak gepaard met onenigheid tussen partners. Wanneer u en uw partner uit elkaar gaan en het niet eens kunnen worden met elkaar, zullen er conflicten ontstaan die in sommige gevallen zelfs kunnen escaleren. Een echtscheiding kan vanwege de emoties soms het slechte in iemand naar boven halen.
In zo’n geval kunt u een advocaat inschakelen om uw juridische gelijk te behalen. Deze zal namens u een gerechtelijke procedure kunnen starten. De kans is echter groot dat bijvoorbeeld uw kinderen hier veel nadeel van kunnen ondervinden. Om deze spanningen te voorkomen, kunt u ook kiezen voor een echtscheiding door middel van mediation. Dit wordt in de praktijk vaak ook wel echtscheidingsbemiddeling genoemd.
Wie een geschil heeft, wil daar zo snel mogelijk vanaf. Vaak is een geschil al zo hoog opgelopen, dat beide partijen geen oplossing meer zien. Mediation kan dat veranderen. Mediation is het gezamenlijk oplossen van een geschil met behulp van een neutrale conflictbemiddelaar: de mediator. Meer informatie over mediation in het algemeen kunt u vinden op onze mediation pagina.
Een slecht geregelde echtscheiding kan nog jaren lang voor verdriet en frustratie zorgen. Mediation is een manier om in overleg tot een gezamenlijke oplossing te komen, bijvoorbeeld over de omgang met de kinderen, de verdeling van het geld, eventuele alimentatie en afspraken over het pensioen.
Wanneer partijen tot afspraken kunnen komen in een mediation traject, zullen wij dat opnemen in een vaststellingsovereenkomst. Vervolgens kunnen de gemaakte afspraken bekrachtigd worden door de rechtbank.
Bij een echtscheiding waarbij partijen tegenover elkaar in de rechtszaal staan, zal vaak één van de partijen zijn of haar zin krijgen en de andere partij is als het ware de verliezer. Bij mediation zijn er geen verliezers. Bij mediation wordt er geprobeerd om problemen samen op te lossen, zodat er voor beide partijen een win-winsituatie ontstaat.
Dit is vooral belangrijk in het geval dat partijen na de scheiding nog veel met elkaar te maken zullen krijgen. Denk bijvoorbeeld aan de situatie dat er kinderen in het spel zijn. In dat geval is het belangrijk dat ex-partners ook na de echtscheiding nog samen door één deur kunnen. Een ander voordeel van mediation is dat het vaak goedkoper en minder belastend is dan langdurige juridische procedures.
Bij mediation praten partijen met elkaar onder begeleiding van een professionele mediator. De mediator is een onafhankelijk bemiddelaar die samen met de partijen op zoek gaat naar een oplossing die voor iedereen acceptabel is. Er wordt niet alleen gekeken naar de juridische kant van de zaak, maar ook naar eventueel onderliggende problemen.
De partijen komen vervolgens tot een gezamenlijke oplossing, die de mediator vastlegt in een vaststellingsovereenkomst. De mediator spreekt zelf geen oordeel uit. Mediation is dus gebaseerd op de wil om samen, in vertrouwen, tot afspraken te komen. Dit bemiddelingsproces verloopt soepeler dan een proces bij de rechter. Nu de afspraken samen worden gemaakt, is de kans ook groter dat partijen zich hieraan zullen houden.
De mediator zorgt ervoor dat beide partijen hun eigen verhaal kunnen doen en dat er naar elkaar wordt geluisterd. Tijdens de gesprekken met de mediator zal er voldoende aandacht zijn voor de emoties van partijen. De emoties dienen besproken te worden, voordat er goede afspraken gemaakt kunnen worden. Daarnaast zorgt een mediator ervoor dat de afspraken die partijen maken, juridisch ook kloppen.
Wilt u uw echtscheiding ook regelen door middel van het maken van gezamenlijke afspraken? Of wilt u weten of mediation voor u een goede oplossing kan zijn? Neem dan gerust contact op met onze scheidingsadvocaten. Wij helpen u graag bij het maken van een keuze voor mediation.
Het coronavirus heeft ingrijpende gevolgen voor ons allemaal. We moeten proberen om zoveel mogelijk thuis te blijven en dus ook vanuit huis te werken. Dit zorgt ervoor dat u iedere dag meer tijd doorbrengt met uw partner dan voorheen het geval was. De meeste mensen zijn het niet gewend om iedere dag zoveel tijd met elkaar door te brengen. In sommige huishoudens veroorzaakt deze situatie zelfs de nodige spanning.
Zeker voor de partners die al voor de corona crisis te maken hadden met relatieproblemen kunnen de huidige omstandigheden voor een onhoudbare situatie zorgen. Sommige partners kunnen zelfs tot de conclusie komen dat het beter is om te gaan scheiden. Maar hoe zit dat nu tijdens de coronacrisis? Kunt u een echtscheiding aanvragen ondanks de maatregelen omtrent het coronavirus om zoveel mogelijk thuis te blijven?
Ondanks de aangescherpte maatregelen van de RIVM kunt u gewoon een echtscheidingsprocedure starten. De echtscheidingsadvocaten van Law & More kunnen u daarbij adviseren en bijstaan. Voor het verloop van de echtscheidingsprocedure kan er een onderscheid gemaakt worden tussen een echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek en een eenzijdige echtscheiding. Bij een echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek dienen u en uw (ex-)partner één verzoekschrift in. Verder bent u het over alle afspraken eens.
Een eenzijdig verzoek tot echtscheiding is een verzoek van één van beide partners aan de rechtbank om het huwelijk te ontbinden. Bij een echtscheiding op gemeenschappelijk verzoek is een zitting doorgaans niet nodig. Bij een eenzijdige echtscheidingsverzoek is het gebruikelijk dat er na de schriftelijke ronde een mondelinge behandeling bij de rechtbank wordt ingepland. Meer informatie over de echtscheiding kunt u vinden op onze echtscheidingspagina.
Door de uitbraak van het coronavirus werken de rechtbanken, hoven en bijzondere colleges zoveel mogelijk op afstand en met digitale middelen. Voor familiezaken geldt in verband met het coronavirus een tijdelijke regeling op grond waarvan de rechtbanken in beginsel uitsluitend de daarin als zeer urgent aangemerkte zaken via een telefonische (beeld)verbinding mondeling behandelen.
Een zaak wordt bijvoorbeeld als zeer urgent aangemerkt als de rechtbank van oordeel is dat de veiligheid van kinderen in het geding is. In minder urgente familiezaken beoordelen de rechtbanken of de aard van de zaken zich lenen om schriftelijk behandeld te worden. Indien dat het geval is, krijgen de partijen het verzoek om daarmee in te stemmen. Als partijen bezwaren hebben tegen een schriftelijke afdoening, kan de rechtbank alsnog een mondelinge behandeling via een telefonische (beeld)verbinding inplannen.
Indien u goed met elkaar kunt overleggen over de echtscheidingsprocedure en het ook mogelijk is om samen afspraken te maken, raden wij het aan om de voorkeur te geven aan een gemeenschappelijke echtscheidingsverzoek. Nu hierbij over het algemeen geen zitting nodig is en de echtscheiding schriftelijk afgehandeld kan worden, is het de meest geschikte manier om tijdens de corona crisis te gaan scheiden. De rechtbanken streven ernaar de beslissingen op gemeenschappelijke verzoeken ook tijdens de coronacrisis binnen de wettelijk bepaalde termijnen te wijzen.
Mocht u geen overeenstemming kunnen bereiken met uw (ex-)partner, dan bent u genoodzaakt om een eenzijdige echtscheidingsprocedure te starten. Ook dit is mogelijk tijdens de corona crisis. De echtscheidingsprocedure op eenzijdig verzoek begint met indiening van het verzoekschrift waarin de echtscheiding en eventuele nevenvoorzieningen (alimentatie, boedelverdeling etc.) door de advocaat van een van de partners wordt gevraagd.
Dit verzoekschrift wordt vervolgens door een deurwaarder aan de andere partner aangeboden. Deze kan vervolgens binnen 6 weken een schriftelijk verweerschrift indienen. Hierna wordt over het algemeen een mondelinge behandeling gepland en in principe volgt daarna de uitspraak. Door de corona maatregelen zou het bij een eenzijdig verzoek tot echtscheiding dus langer kunnen duren voordat er een mondelinge behandeling kan plaatsvinden, indien de zaak niet met een schriftelijke behandeling afgedaan kan worden.
Gelet op het voorgaande is het dus mogelijk om ook tijdens de corona crisis een echtscheidingsprocedure starten. Dit kan zowel een gemeenschappelijk verzoek als een eenzijdig verzoek tot echtscheiding zijn.
Ook in deze bijzondere tijden staan de scheidingsadvocaten van Law & More voor u klaar. Wij kunnen u adviseren en begeleiden door middel van een telefoongesprek, video call of e-mail. Mocht u vragen hebben over uw echtscheiding, aarzel dan niet om contact op te nemen met ons kantoor. Wij helpen u graag!
Wanneer de rechter na een echtscheiding oordeelt dat u alimentatieplichtig bent jegens uw ex-partner, wordt daar een bepaalde termijn aan gebonden. Ondanks deze termijn komt het in de praktijk regelmatig voor dat u na enige tijd de partneralimentatie eenzijdig kunt verlagen of zelfs helemaal kunt beëindigen. Bent u alimentatieplichtig jegens uw ex-partner en bent u er bijvoorbeeld achter gekomen dat hij of zij samenwoont met een nieuwe partner? Dan heeft u een reden om de alimentatieplicht te beëindigen. U moet dan wel kunnen bewijzen dat er sprake is van samenwonen.
Of bent u uw baan verloren of heeft u op een andere manier minder draagkracht gekregen, dan is dit ook een reden om de partneralimentatie te verlagen. Indien uw ex-partner niet wenst mee te werken aan een wijziging of beëindiging van de alimentatie, dan kunt u dit regelen via de rechtbank. U heeft hiervoor een advocaat nodig. Een advocaat zal hiervoor een verzoekschrift bij de rechtbank moeten indienen. Op basis van dit verzoekschrift en het verweer van de tegenpartij neemt de rechter een beslissing.
De scheidingsadvocaten van Law & More zijn o.a. gespecialiseerd in kwesties met betrekking tot de partneralimentatie. Bent u van mening dat uw ex-partner geen recht meer heeft op partneralimentatie of denkt u dat het bedrag verlaagd dient te worden, neem dan direct contact op met onze ervaren advocaten, zodat u niet onnodig partneralimentatie voldoet.
De plicht tot het onderhouden van uw ex-partner kan op de volgende manieren eindigen:
De beëindiging van de alimentatieplicht heeft grote gevolgen voor de alimentatiegerechtigde. Hij of zij zal een bepaald bedrag per maand moeten missen. De rechter zal daarom een zorgvuldige afweging maken, voordat een dergelijke beslissing wordt genomen.
Een veel voorkomend discussiepunt in de praktijk betreft het samenwonen van de alimentatiegerechtigde. Om de partneralimentatie te beëindigen dient er namelijk sprake te zijn van een samenleving ‘als waren zij gehuwd’ of als het hebben van een geregistreerd partnerschap. Er is pas sprake van een samenleving als waren zij gehuwd wanneer de samenwonenden een gemeenschappelijke huishouden voeren, wanneer zij een affectieve relatie hebben die ook duurzaam is en wanneer blijkt dat de samenwonenden elkaar verzorgen.
Het moet dus gaan om een samenleving voor langere tijd, een tijdelijke relatie heeft niet deze strekking. Of aan al deze vereisten is voldaan, wordt vaak beoordeeld door een rechter. De rechter zal de criteria beperkt uitleggen. Dit betekent dat er niet snel sprake zal zijn van een samenwoning als waren zij gehuwd. Indien u de alimentatieplicht wilt beëindigen dient u dit dus te bewijzen.
Als er inderdaad sprake is van ‘opnieuw gaan samen leven’ met een nieuwe partner, dan is de alimentatiegerechtigde definitief zijn of haar recht op alimentatie kwijt. Dit is ook het geval wanneer de nieuwe relatie van uw ex-partner weer wordt verbroken. U kunt dus niet opnieuw verplicht worden om alimentatie te betalen aan uw ex-partner, omdat zijn of haar nieuwe relatie is geëindigd.
Het kan natuurlijk ook voorkomen dat u zelf als alimentatieplichtige een nieuwe partner krijgt waarmee u gaat trouwen, samenwonen of een geregistreerd partnerschap aangaat. U heeft dan naast uw onderhoudsplicht jegens uw ex-partner ook een onderhoudsplicht jegens uw nieuwe partner.
Dit kan er in sommige situaties toe leiden dat het alimentatiebedrag jegens uw ex-partner verlaagd dient te worden, omdat uw draagkracht voor de partneralimentatie nu over twee personen verdeeld moet worden. Afhankelijk van uw inkomen, zou dit voor u ook kunnen betekenen dat de alimentatieplicht jegens uw ex-partner beëindigd dient te worden, omdat uw draagkracht ontoereikend is.
Is uw ex-partner het wel eens met het beëindigen van de partneralimentatie, dan kunt u dit schriftelijk laten vastleggen in een vaststellingsovereenkomst. De advocaten van Law & More kunnen voor u een vaststellingsovereenkomst opstellen. Deze overeenkomst dient vervolgens door u en uw ex-partner te worden ondertekend.
Het staat u en uw ex-partner vrij om samen afspraken te maken over de duur en de hoogte van de partneralimentatie. Indien er niets is afgesproken over de duur van de partneralimentatie, dan geldt automatisch de wettelijke termijn. Na deze periode komt er een einde aan de alimentatieplicht.
Indien u voor 1 januari 2020 bent gescheiden, geldt een maximale duur voor de partneralimentatie van 12 jaar. Heeft het huwelijk niet langer dan vijf jaar geduurd en heeft u geen kinderen, dan is de termijn voor de partneralimentatie gelijk aan de duur van het huwelijk. Deze wettelijke termijnen gelden ook bij het beëindigen van een geregistreerd partnerschap.
Sinds 1 januari 2020 gelden er andere regels. Indien u bent gescheiden na 1 januari 2020, dan is de duur van de partneralimentatie gelijk aan de helft van de duur van het huwelijk, met een maximum van 5 jaar. Hierop zijn wel een aantal uitzonderingen gemaakt:
Zit u in een situatie die een beëindiging of een vermindering van de partneralimentatie rechtvaardigt, aarzel dan niet om contact op te nemen met Law & More. De gespecialiseerde scheidingsadvocaten van Law & More kunnen u nader adviseren over de vraag of het verstandig is om een procedure te starten om de alimentatiedruk te verminderen of zelfs helemaal te beëindigen.
Nadat echtgenoten hebben besloten om te gaan scheiden, blijkt het vaak niet meer mogelijk om nog langer samen onder een dak in de echtelijke woning te blijven wonen. Om onnodige spanningen te voorkomen zal een van de partijen dan ook moeten vertrekken. Vaak lukt het de echtgenoten om hier samen afspraken over te maken, maar wat zijn de mogelijkheden als dat niet lukt?
Wanneer de echtscheidingsprocedure bij de rechtbank nog niet is afgerond, kan er in een afzonderlijke procedure om voorlopige voorzieningen worden gevraagd. Een voorlopige voorziening is een soort spoedprocedure waarbij een uitspraak wordt gegeven voor de duur van de echtscheidingsprocedure. Een van de voorzieningen die men kan vragen, is het uitsluitend gebruik van de echtelijke woning. De rechter kan dan beslissen dat het exclusief gebruik van de echtelijke woning aan een van de echtgenoten wordt toegekend en dat het de andere echtgenoot niet meer is toegestaan om de woning te betreden.
Het kan soms ook voorkomen dat beide echtgenoten om het uitsluitend gebruik van de echtelijke woning verzoeken. In zo een geval zal de rechter een belangenafweging maken en aan de hand daarvan bepalen wie er het meeste recht en belang bij heeft om het gebruik van de woning te krijgen. Bij de beslissing van de rechter wordt rekening gehouden met alle omstandigheden van het geval.
Daarbij kunt u bijvoorbeeld denken aan het volgende: wie heeft de beste mogelijkheden om tijdelijk ergens anders te verblijven, wie zorgt voor de kinderen, is een van de partners voor zijn of haar werk gebonden aan het huis, zijn er speciale voorzieningen aanwezig in de woning voor invaliden etc. Nadat de rechter een beslissing heeft genomen, dient de echtgenoot aan wie het gebruiksrechtsrecht niet is toegekend, de woning te verlaten. Deze echtgenoot mag de echtelijke woning daarna ook niet meer betreden zonder toestemming.
Het komt in de praktijk ook steeds vaker voor dat rechters kiezen voor de methode van birdnesting. Dit houdt in dat de kinderen van partijen in de woning blijven wonen en dat de ouders om en om in de echtelijke woning verblijven. De ouders kunnen een omgangsregeling afspreken waarbij de zorgdagen van de kinderen worden verdeeld. De ouders kunnen dan op basis van de omgangsregeling bepalen wie, wanneer in de echtelijke woning verblijft en wie dus op die dagen elders dient te verblijven.
Een voordeel van birdnesting is dat voor de kinderen een zo rustig mogelijke situatie wordt gecreëerd omdat zij een vaste basis zullen hebben. Ook zal het voor beide echtgenoten eenvoudiger te realiseren zijn om een woonruimte voor zichzelf te vinden in plaats van een woonruimte voor het hele gezin.
Het kan soms ook voorkomen dat de echtscheiding is uitgesproken, maar dat partijen nog steeds blijven discussiëren over de vraag wie de echtelijke woning mag bewonen totdat deze definitief is verdeeld. In dat geval kan bijvoorbeeld de partij die op het moment dat de echtscheiding werd ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand de woning bewoonde, aan de rechtbank verzoeken om deze woning gedurende een periode van zes maanden te mogen blijven bewonen met uitsluiting van de andere ex-echtgenoot.
De partij die het gebruik van de echtelijke woning kan voortzetten, dient in de meeste gevallen een gebruiksvergoeding te betalen aan de vertrekkende partij. De periode van zes maanden gaat in op het moment dat de echtscheiding wordt ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Na afloop van deze termijn, hebben beide echtgenoten in principe weer recht op gebruik van de echtelijke woning. Indien de woning na deze termijn van zes maanden nog gemeenschappelijk is, kunnen partijen de kantonrechter verzoeken om een uitspraak te doen over het gebruik van de woning.
Partijen zullen in het kader van de echtscheiding ook afspraken moeten maken over de verdeling van de woning, indien zij de woning in gemeenschappelijk eigendom hebben. De woning kan in dat geval worden toegedeeld aan een van partijen of worden verkocht aan een derde. Hierbij is het belangrijk dat er goede afspraken worden gemaakt over de verkoop- of overnameprijs, de verdeling van de overwaarde, het dragen van de restschuld en het ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid voor de hypotheekschuld.
Indien u er niet samen uit kunt komen, dan kunt u zich ook tot de rechter wenden met het verzoek om de woning aan een van partijen toe te delen of te bepalen dat de woning moet worden verkocht. Indien u samen in een huurwoning woont, kunt u de rechter verzoeken om het huurrecht van de woning aan een van partijen toe te kennen.
Bent u verwikkeld in een echtscheiding en heeft u discussie over het gebruik van de echtelijke woning? Dan kunt u uiteraard contact opnemen met onze scheidingsadvocaten. Onze ervaren advocaten voorzien u graag van advies.
Op 1 januari 2020 is het zover: de nieuwe wetgeving over partneralimentatie treedt in werking. Wat houdt deze nieuwe wetgeving precies in?
De kern van de nieuwe wet is dat de maximale alimentatieduur van de huidige 12 jaar wordt teruggebracht naar de helft van de duur van het huwelijk tot maximaal 5 jaar vanaf de datum van echtscheiding. Het is de bedoeling dat hiermee evenwicht ontstaat tussen de positie van de alimentatiegerechtigde en die van de alimentatieplichtige.
Er bestaan drie uitzonderingen op deze nieuwe wet:
Houd er echter rekening mee dat de alimentatieplicht voor een partner per direct en onherroepelijk vervalt als degene die de alimentatie ontvangt met iemand anders trouwt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen.
Er zullen geen wijzigingen inwerkingtreden op het gebied van kinderalimentatie. De huidige regels blijven gewoon bestaan. Dit betekent dat de wettelijke plicht tot betaling van kinderalimentatie eindigt als uw kind 21 jaar is geworden.
Het kabinet wil dat partners bij een echtscheiding automatisch recht krijgen op de helft van elkaars pensioen. Minister Wouter Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wil medio 2019 een voorstel in de Tweede Kamer hierover bespreken. De komende tijd werkt hij het voorstel verder uit met marktpartijen zoals de pensioensector, schrijft hij in een brief aan de Tweede Kamer.
In de huidige opzet hebben de partners twee jaar om aanspraak te maken op hun deel van het pensioen. Doen ze dit niet binnen deze tijd, dan moeten ze dit zien te regelen met hun ex-partner.
“Echtscheiding is een moeilijke situatie waarbij je veel aan je hoofd hebt en pensioen is een ingewikkeld onderwerp. De verdeling kan en moet eenvoudiger. Het doel is dat kwetsbare partners beter beschermd worden”, aldus de minister.
Law & More
Law & More
Eindhoven
Marconilaan 13
5612 HM Eindhoven
Nederland
Amsterdam
Bezoeklocatie:
Pietersbergweg 291
1105 BM Amsterdam
Nederland
2024 © Law & More B.V. | KvK: 27313406
