Wanneer een bedrijf gaat reorganiseren of mensen moet ontslaan, hoor je vaak de term ‘sociaal plan‘. Toch weten veel werknemers niet precies wat het inhoudt of wanneer ze er recht op hebben.
Een sociaal plan is een document waarin de werkgever vastlegt welke ondersteuning en vergoedingen je krijgt als je door een reorganisatie je baan kwijtraakt. Meestal staan er afspraken in over geld, hulp bij het vinden van een nieuwe baan en soms extra’s zoals trainingen.
Of je recht hebt op een sociaal plan hangt af van dingen als de grootte van het bedrijf en wat voor soort reorganisatie het is. Vaak heb je meer rechten dan je denkt, maar de regels zijn soms behoorlijk ingewikkeld.
Definitie en doel van een sociaal plan
Werkgevers stellen een sociaal plan op bij reorganisaties om werknemers te beschermen. In het plan staan financiële vergoedingen en hulp voor mensen die hun baan verliezen of een andere functie krijgen.
Wat is een sociaal plan?
Een sociaal plan is eigenlijk een schriftelijke afspraak tussen werkgever en werknemersvertegenwoordigers. Het plan beschrijft welke voorzieningen er zijn tijdens een reorganisatie.
Werkgevers maken het plan meestal samen met vakbonden of de ondernemingsraad. Soms stelt de werkgever het alleen op, maar dan heb je minder zekerheid als er ruzie ontstaat.
Belangrijke kenmerken van een sociaal plan:
- Regelt financiële vergoedingen voor ontslagen medewerkers
- Geeft afspraken over begeleiding naar ander werk
- Geldt voor iedereen die geraakt wordt door de reorganisatie
- Kan ook regelingen bevatten voor mensen die mogen blijven
Vaak wordt het sociaal plan onderdeel van de vaststellingsovereenkomst. Dat is het contract dat je tekent als je vertrekt.
Waarom bestaan sociale plannen?
Sociale plannen beschermen werknemers tegen de gevolgen van een reorganisatie. Ze zorgen ervoor dat je niet ineens zonder inkomen zit.
Werkgevers moeten iets doen aan de sociale gevolgen van veranderingen. Zo’n plan geeft houvast en duidelijkheid als alles onzeker is.
Voordelen voor werknemers:
- Zekerheid over je ontslagvergoeding
- Hulp bij het vinden van nieuw werk
- Duidelijkheid over de gang van zaken
Voordelen voor werkgevers:
- Kleinere kans op rechtszaken
- Betere band met het personeel
- Sneller reorganiseren
Vakbonden onderhandelen vaak voor betere voorwaarden. Dat levert meestal hogere vergoedingen en meer hulp op voor werknemers.
Wanneer wordt een sociaal plan gebruikt?
Een sociaal plan komt in beeld bij collectief ontslag van 20 of meer mensen tegelijk. De werkgever moet dan ontslag aanvragen bij het UWV WERKbedrijf.
Bij kleinere ontslagrondes is een sociaal plan niet verplicht. Toch kiezen veel werkgevers er wel voor, om gedoe te voorkomen.
Situaties waarbij een sociaal plan wordt opgesteld:
| Situatie | Aantal ontslagen | Sociaal plan verplicht? |
|---|---|---|
| Bedrijfssluiting | 20+ werknemers | Ja |
| Reorganisatie | 20+ werknemers | Ja |
| Fusie | 20+ werknemers | Ja |
| Kleinere inkrimping | Minder dan 20 | Nee, maar wel aanbevolen |
De werkgever bepaalt wat er in het plan komt. Hij moet zich wel houden aan cao’s en de wet.
Het plan geldt voor iedereen die geraakt wordt, of je nou lid bent van een vakbond of niet. Ook als je blijft, kun je soms gebruikmaken van bepaalde regelingen.
Wanneer heb je recht op een sociaal plan?
Een sociaal plan is niet altijd verplicht. Het hangt af van de grootte en het soort reorganisatie. Je krijgt vooral recht op een sociaal plan bij collectieve ontslagen, waarbij het afspiegelingsbeginsel belangrijk is.
Reorganisatie en collectief ontslag
Collectief ontslag betekent dat een werkgever binnen drie maanden een bepaald aantal mensen wil ontslaan. Hoeveel dat er zijn, hangt af van hoe groot het bedrijf is.
Meldingsplicht bij collectief ontslag:
- Bedrijven met 20-99 mensen: 10 of meer ontslagen
- Bedrijven met 100-299 mensen: 25 of meer ontslagen
- Bedrijven met 300+ mensen: 30 of meer ontslagen
Bij zo’n ontslag moet de werkgever dit melden bij het UWV. Hij moet ook vakbonden op de hoogte stellen en met hen in gesprek gaan.
De werkgever moet zijn best doen om afspraken te maken. Dus: onderhandelen over een sociaal plan. Toch is er geen keiharde plicht om een plan af te sluiten.
Sommige cao’s zijn strenger. Ze kunnen eisen dat er altijd overleg is, of zelfs dat er een sociaal plan moet komen.
Individuele situaties en uitzonderingen
Word je individueel ontslagen, dan heb je meestal geen recht op een sociaal plan. Je krijgt dan wel gewoon de wettelijke transitievergoeding.
Uitzonderingen zijn er soms:
- Een sociaal plan dat altijd geldt, ook bij kleine reorganisaties
- Specifieke afspraken in je contract
- Cao’s die extra bescherming bieden
Ben je boventallig maar val je buiten een collectief ontslag? Soms kun je toch gebruikmaken van vergelijkbare regelingen. Dat hangt af van het beleid van het bedrijf en bestaande afspraken.
Werkgevers kiezen er soms voor om ook bij kleine reorganisaties een sociaal plan te maken. Dat voorkomt willekeur en maakt het proces duidelijker.
Rol van het afspiegelingsbeginsel
Het afspiegelingsbeginsel bepaalt wie boventallig wordt bij een reorganisatie. UWV gebruikt dit systeem als ze kijken naar ontslagaanvragen.
Het afspiegelingsbeginsel betekent:
- Verdeling naar leeftijd en dienstjaren
- De juiste verhouding in het team behouden
- Objectieve regels om te bepalen wie weg moet
Werkgevers en vakbonden kunnen hiervan afwijken in een sociaal plan. Maar dan moeten ze het plan aanmelden als cao bij het ministerie.
In dat geval stelt de werkgever een eigen ontslagcommissie samen. Die beoordeelt dan de ontslagaanvragen in plaats van het UWV. Dat geeft meer vrijheid om de volgorde van ontslag te bepalen.
UWV kijkt niet naar de inhoud van het sociaal plan als ze een individueel ontslag beoordelen. Ze letten alleen op bedrijfseconomische redenen en of er genoeg moeite is gedaan om mensen te herplaatsen.
Totstandkoming van het sociaal plan
Een sociaal plan komt op verschillende manieren tot stand. De werkgever kan onderhandelen met vakbonden, samenwerken met de ondernemingsraad, of het plan zelf opstellen.
Onderhandelingen met vakbonden
Vakbonden spelen vaak een grote rol bij het opstellen van een sociaal plan. Ze vertegenwoordigen werknemers en proberen gunstige voorwaarden te regelen.
Bij grotere werkgevers doen vakbonden meestal mee aan de onderhandelingen. Vooral als veel werknemers lid zijn, schuiven ze aan tafel.
Voordelen van vakbondsoverleg:
- Het sociaal plan krijgt meer autoriteit
- Werkgevers lopen minder risico op rechtszaken
- Werknemers krijgen sterkere bescherming
Vakbonden hebben een stevige onderhandelingspositie. Ze zetten werkgevers soms flink onder druk, zeker als er haast bij is.
Ze onderhandelen hard voor goede regelingen, vooral rond ontslagvergoedingen en voorzieningen. Daarna leggen ze het plan vaak voor aan hun leden.
Het sociaal plan geldt meestal ook voor niet-vakbondsleden. Dat is eigenlijk wel zo eerlijk.
Inbreng van de ondernemingsraad (OR)
De ondernemingsraad heeft een beperkte rol bij het opstellen van een sociaal plan. De OR tekent vaak mee, maar heeft minder invloed dan de vakbond.
Samenwerking met de OR komt regelmatig voor. Toch heeft de OR geen volledige rechtsbevoegdheid volgens de Wet op de CAO.
Beperkingen van de OR:
- Geen vereniging met volledige rechtsbevoegdheid
- Beperkte ervaring met onderhandelingen
- Minder leidende rol dan vakbonden
De meeste OR-leden onderhandelen niet vaak over sociale plannen. Vakbonden nemen meestal het voortouw met de werkgever.
De OR tekent soms mee om het plan meer draagvlak te geven. Zo wordt het plan bindend voor alle werknemers.
Eenzijdig opgestelde plannen door de werkgever
Kleinere werkgevers stellen soms een sociaal plan eenzijdig op. Dit gebeurt vooral bij bedrijven met minder dan 50 werknemers zonder ondernemingsraad.
De werkgever beslist zelf of vakbonden mogen meepraten. Hij is niet verplicht te onderhandelen over de inhoud.
Nadelen van eenzijdige opstelling:
- Minder draagvlak bij de kantonrechter
- Hogere kans op rechtszaken
- Werknemers kunnen makkelijker bezwaar maken
Een eenzijdig sociaal plan heeft minder waarde bij de rechter. De kantonrechter mag er gewoon van afwijken.
Werknemers kunnen makkelijker bezwaar maken tegen zo’n plan. Dat leidt soms tot hogere ontslagvergoedingen via de rechter.
Inhoud van een sociaal plan
Een sociaal plan bevat allerlei regelingen om werknemers te ondersteunen tijdens een reorganisatie. De precieze inhoud verschilt, maar meestal gaat het om financiële vergoedingen, begeleiding naar nieuw werk, aanvullingen op uitkeringen en regelingen voor bijzondere situaties.
Ontslagvergoedingen en financiële regelingen
De ontslagvergoeding is vaak het belangrijkste onderdeel van het sociaal plan. Deze vergoeding komt bovenop de verplichte transitievergoeding.
Veel plannen hebben een vaste formule voor het berekenen van de vergoeding. Dat kan bijvoorbeeld één maandsalaris per dienstjaar zijn, met een minimum en maximum.
Veelvoorkomende financiële regelingen:
- Extra ontslagvergoeding bovenop de transitievergoeding
- Doorbetaling van salaris tijdens de opzegtermijn
- Vergoeding van pensioenopbouw
- Vergoeding van reiskosten voor sollicitatiegesprekken
De hoogte van de vergoeding hangt af van leeftijd, dienstjaren en salaris. Oudere werknemers krijgen vaak wat meer omdat zij lastiger nieuw werk vinden.
Begeleiding en outplacementtrajecten
Outplacement helpt ontslagen werknemers bij het vinden van nieuw werk. Gespecialiseerde bureaus verzorgen deze begeleiding, soms maandenlang.
Outplacementdiensten omvatten meestal:
- Coaching door een loopbaanadviseur
- Training in sollicitatievaardigheden
- Netwerkbijeenkomsten
- Hulp bij het schrijven van cv’s en sollicitatiebrieven
De duur van het traject verschilt per persoon. Hogere functies krijgen vaak langer begeleiding, en sommige plannen bieden ook scholing of omscholing.
Het doel is dat mensen snel weer passend werk vinden. Succesvolle outplacement helpt werknemers verder en beperkt de werkloosheid.
Aanvullingen op de WW-uitkering
De WW-uitkering is maximaal 75% van het laatstverdiende loon. Veel sociale plannen vullen dit aan tot een hoger percentage.
Gangbare aanvullingen:
- Aanvulling tot 100% van het salaris in de eerste maanden
- Aflopende aanvulling die geleidelijk afneemt
- Extra maanden aanvulling bovenop de WW-duur
De aanvulling geldt meestal voor een beperkte periode. Zo krijgen werknemers wat meer tijd om geschikt werk te vinden zonder meteen financiële stress.
Werknemers moeten zich wel aan de WW-verplichtingen houden. Dus actief solliciteren en beschikbaar blijven, anders vervalt het recht op uitkering en aanvulling.
Hardheidsclausules en afwijkingen
Hardheidsclausules voorkomen onredelijke situaties door de standaardregels. Ze maken maatwerk mogelijk in bijzondere gevallen.
Voorbeelden van hardheidsgevallen:
- Langdurig zieken die niet mee kunnen doen aan outplacement
- Werknemers vlak voor hun pensioen
- Alleenstaande ouders met jonge kinderen
- Werknemers met een arbeidsbeperking
De werkgever mag in zulke gevallen afwijken van de standaardregels. Iemand kan dan een hogere vergoeding of andere ondersteuning krijgen.
Een commissie beoordeelt meestal de hardheidsclausule. Die bestaat uit vertegenwoordigers van werkgever en werknemers.
Wetgeving en verplichtingen rond het sociaal plan
Een sociaal plan is niet altijd wettelijk verplicht. Werkgevers hebben wel bepaalde verplichtingen in specifieke situaties. De cao en collectieve afspraken spelen een grote rol bij de vraag wanneer overleg nodig is.
Is een sociaal plan wettelijk verplicht?
Een sociaal plan is niet automatisch wettelijk verplicht. De werkgever moet zich wel inspannen om afspraken te maken, maar dat hoeft niet altijd te leiden tot een formeel plan.
Er zijn twee situaties waarin overleg wel verplicht is:
Bij collectief ontslag:
- 20 of meer medewerkers ontslagen binnen 3 maanden
- Geldt per regio van het UWV
- Ook vaststellingsovereenkomsten tellen mee
Wet melding collectief ontslag (WMCO):
- Werkgever moet overleggen met vakbonden
- Geen garantie dat dit tot een sociaal plan leidt
- Overleg is wel verplicht
Zelfs als het niet verplicht is, kiezen veel bedrijven toch voor een sociaal plan. Het geeft duidelijkheid en kan een reorganisatie een stuk soepeler laten verlopen.
Rol van de cao bij sociale plannen
Veel cao’s bevatten specifieke afspraken over sociale plannen bij reorganisaties. Die gaan vaak verder dan de wettelijke minimumeisen.
Cao-bepalingen kunnen inhouden:
- Verplicht overleg met vakbonden bij reorganisatie
- Definitie van wat een reorganisatie is
- Minimum aantal getroffen medewerkers
- Specifieke procedures die gevolgd moeten worden
De cao is leidend als het bedrijf eronder valt. Werkgevers moeten deze regels volgen, ook zonder wettelijke verplichting.
Sommige cao’s omschrijven reorganisatie heel precies. Dat voorkomt gedoe over wanneer een sociaal plan nou echt nodig is.
Bindendheid en acceptatie door medewerkers
Een sociaal plan komt tot stand tussen de werkgever en werknemersvertegenwoordigers. Vakbonden of de ondernemingsraad onderhandelen namens alle medewerkers.
Het plan is bindend wanneer:
- Vakbonden of OR hebben ingestemd
- Afspraken zijn vastgelegd op papier
- Alle partijen hebben getekend
Individuele medewerkers hoeven niet apart akkoord te gaan. De werknemersvertegenwoordigers regelen dit namens hen.
Het plan geldt voor iedereen die door de reorganisatie geraakt wordt. Dus niet alleen voor ontslagen medewerkers, maar ook voor wie van functie verandert.
Praktische tips en aandachtspunten voor werknemers
Als werknemer kun je best invloed uitoefenen op het sociaal plan. Je hoeft echt niet passief af te wachten.
Schakel juridische hulp in als je twijfelt of het niet eens bent met de toepassing van het plan.
Zelf onderhandelen over voorwaarden
Werknemers hebben vaak meer invloed dan ze denken. Een sociaal plan is niet altijd bindend voor jou persoonlijk.
Stelt de werkgever het plan eenzijdig op? Dan is het juridisch gezien vooral een aanbod. Je mag andere voorwaarden voorstellen.
Onderhandelbare punten zijn:
- Hoogte van de ontslagvergoeding
- Outplacement budget
- Opleidingsmogelijkheden
- Doorwerktijd
- Verlofmogelijkheden tijdens de opzegtermijn
Collectieve onderhandelingen via vakbonden leveren meestal betere voorwaarden op. Vakbonden hebben nu eenmaal meer onderhandelingskracht dan jij alleen.
Het loont om vroeg contact te zoeken met collega’s. Samen sta je sterker tegenover de werkgever.
Belang van juridisch advies
Juridische hulp is vaak nodig om je rechten goed te snappen. Sociale plannen bevatten best ingewikkelde regelingen.
Een arbeidsrechtadvocaat kan beoordelen of het afspiegelingsbeginsel klopt. Ook checkt hij of de transitievergoeding volgens de wet is berekend.
Belangrijke controlepunten:
- Juiste toepassing selectiecriteria
- Correcte berekening ontslagvergoeding
- Naleving van overlegverplichtingen door werkgever
- Mogelijkheden voor herplaatsing
UWV beoordeelt collectieve ontslagen. De werkgever moet hiervoor toestemming vragen bij ontslag van meerdere medewerkers.
Vaak vergoedt het sociaal plan de juridische kosten. Zo kun je makkelijker hulp inschakelen.
Mogelijkheden bij onenigheid over het sociaal plan
Ben je het niet eens met het sociaal plan? Neem dan eerst contact op met de werkgever.
Veel sociale plannen hebben een hardheidsclausule. Daarmee kun je in uitzonderlijke situaties afwijken van het plan.
Een bezwarencommissie behandelt klachten over de toepassing. Deze commissie bestaat meestal uit vertegenwoordigers van beide kanten.
Juridische stappen:
- Bezwaar indienen bij de bezwarencommissie
- Rechtszaak starten bij de kantonrechter
- Kort geding voor spoedeisende zaken
De kantonrechter toetst het sociaal plan op redelijkheid. Hij kan de werkgever verplichten het plan aan te passen of andere voorwaarden te hanteren.
Let wel op de termijnen. Bij veel procedures gelden strikte deadlines die je echt niet mag missen.
Veelgestelde Vragen
Werknemers zitten vaak met vragen over sociale plannen en hun rechten. De opstelling van een sociaal plan verloopt via vaste procedures en verschillende partijen.
Hoe wordt een sociaal plan opgesteld?
De werkgever en vakbonden of ondernemingsraad onderhandelen samen over het sociaal plan. Zij vertegenwoordigen de medewerkers tijdens deze gesprekken.
Vakbonden vragen de werkgever om een voorstel te doen. Daarna onderhandelen ze over de inhoud en voorwaarden.
Het plan wordt pas bindend als vakbonden of ondernemingsraad akkoord gaan. De werkgever moet het plan daarna uitvoeren zoals afgesproken.
Welke onderdelen bevat een standaard sociaal plan?
De looptijd van het plan staat altijd vermeld. Zo weet je hoe lang de regelingen gelden.
Het plan beschrijft wie recht heeft op de voorzieningen. Dit hangt af van de positie tijdens de reorganisatie.
Maatregelen voor herplaatsing horen erbij. Die helpen je om een nieuwe functie te vinden binnen of buiten het bedrijf.
Financiële regelingen zoals ontslagvergoedingen staan erin. Soms zijn er ook aanvullingen op WW-uitkeringen opgenomen.
Het plan noemt bijzondere situaties waarin je mag afwijken. Dat geeft wat flexibiliteit als het nodig is.
Wie is verantwoordelijk voor de opzet van een sociaal plan?
De werkgever maakt het eerste voorstel. Hij werkt de voorwaarden en regelingen uit.
Vakbonden of ondernemingsraad kijken kritisch naar het voorstel. Zij onderhandelen namens de medewerkers over verbeteringen.
Beide partijen zijn verantwoordelijk voor de uiteindelijke inhoud. Iedereen moet het plan goedkeuren.
Wat zijn mijn rechten als werknemer onder een sociaal plan?
Je hebt recht op alle voorzieningen die in het plan staan. Dat geldt voor iedereen die door de reorganisatie getroffen wordt.
Of je nou blijft of vertrekt, je hebt dezelfde rechten onder het plan.
Je mag het sociaal plan weigeren. Je bent niet verplicht om de voorwaarden te accepteren.
In welke situaties is een bedrijf verplicht om een sociaal plan te implementeren?
Werkgevers hoeven wettelijk gezien geen sociaal plan op te stellen. Er is dus geen automatische verplichting bij reorganisaties.
Sommige CAO’s bevatten wel afspraken over sociale plannen. In dat geval moet de werkgever met de vakbonden overleggen over het opstellen ervan.
Dit is een inspanningsverplichting. De werkgever hoeft geen specifieke resultaten te behalen met het plan.
Hoe kan ik bezwaar maken tegen de voorwaarden van een sociaal plan?
Je kunt je bezwaren kwijt via de vakbonden of de ondernemingsraad. Die groepen zitten namens jou aan tafel bij de onderhandelingen.
Wil je als individu het sociaal plan niet accepteren? Dan mag je dat volledig afwijzen als je vindt dat de voorwaarden niet kloppen.
Laat je bezwaren wel op tijd weten. Doe dit voordat het plan definitief wordt goedgekeurd.