Inleiding
Law & More begeleidde onlangs een werkneemster van Stichting Wijeindhoven bij haar verzoek aan het College voor de Rechten van de Mens of de stichting een verboden onderscheid op grond van geslacht heeft gemaakt vanwege haar zwangerschap en haar discriminatieklacht onzorgvuldig te behandelen.
Het College is een zelfstandig bestuursorgaan dat onder meer in individuele gevallen oordeelt of er wordt gediscrimineerd op het werk, in het onderwijs of als consument.
De Stichting Wijeindhoven is een stichting die werk uitvoert voor de gemeente Eindhoven op het gebied van het sociaal domein. De stichting heeft ca. 450 medewerkers en werkt op basis van een budget van EUR 30 miljoen euro. Van die medewerkers zijn er zo’n 400 generalist die vanuit 8 wijkteams contact onderhouden met zo’n 25.000 Eindhovenaren. Onze cliënte was een van de generalisten.
Op 16 november 2023 heeft het College haar oordeel uitgebracht.
De werkgever maakte verboden onderscheid op grond van geslacht
In de procedure heeft onze cliënte feiten aangevoerd die onderscheid op grond van geslacht hebben doen vermoeden. Het college heeft op basis van hetgeen zij heeft aangedragen geconstateerd dat haar functioneren beantwoordde aan de eisen. Verder heeft de werkgever haar nooit op tekortkomingen in haar functioneren aangesproken.
De werkneemster was in verband met zwangerschap en ouderschap een tijd afwezig. Voor het overige heeft zij nooit verzuimd. Voorafgaand aan afwezigheid kreeg ze nog goedkeuring om een opleiding te volgen.
Een dag nadat ze terug was, had de werkneemster een gesprek met haar leidinggevende en haar human resources officer. Tijdens het gesprek werd aangegeven dat het dienstverband van de werkneemster na afloop van haar tijdelijk contract niet zou worden voortgezet.
De werkgever heeft later aangegeven dat de beslissing tot niet verlengen te maken zou hebben met gebrek aan zichtbaarheid op de werkvloer. Dat is vreemd omdat de werkneemster een ambulante functie had en daarmee vooral individualistisch opereerde.
Het College komt tot het oordeel dat:
‘verweerster er niet in is geslaagd om te bewijzen de (afwezigheid in verband met de) zwangerschap van de werkneemster niet de reden was om de arbeidsovereenkomst niet te verlengen. Verweerster heeft daarom jegens verzoekster direct onderscheid op grond van geslacht gemaakt. Het maken van direct onderscheid is verboden, tenzij een wettelijke uitzondering van toepassing is. Gesteld noch gebleken is dat dit het geval is. Het College oordeelt dan ook dat verweerster jegens verzoekster verboden onderscheid op grond van geslacht heeft gemaakt door geen nieuwe arbeidsovereenkomst met verzoekster aan te gaan.”
Onzorgvuldige behandeling van de discriminatieklacht
Het was binnen Wijeindhoven niet bekend waar en op welke wijze er een discriminatieklacht kon worden ingediend. Daarom heeft de werkneemster een schriftelijke discriminatieklacht ingediend bij de bestuurder en manager. De bestuurder reageert dat hij intern navraag heeft gedaan en op basis daarvan het standpunt van de werknemer niet deelt. De bestuurder wijst op de mogelijkheid om bij de externe vertrouwenspersoon een klacht in te dienen. Vervolgens wordt een klacht ingediend bij die vertrouwenspersoon. Deze laat vervolgens weten dat verweerster aan het verkeerde adres is. De vertrouwenspersoon laat weten niet aan waarheidsvinding te doen, zoals hoor- en wederhoor of onderzoek. De werkneemster vraagt vervolgens weer aan de bestuurder om de klacht in behandeling te nemen. De bestuurder laat vervolgens weten dat hij bij zijn standpunt blijft omdat de ingediende klacht geen nieuwe feiten en omstandigheden bevat.
Nadat kenbaar is gemaakt dat er verdere stappen zijn gezet bij het College voor de Rechten van de Mens, geeft Wijeindhoven aan bereid te zijn te spreken over een voortzetting van het dienstverband of een vergoeding op voorwaarde dat de klacht bij het college zou worden ingetrokken.
Het College constateert in dit verband het volgende:
“dat verweerster, ondanks de zeer gemotiveerde en concrete discriminatieklacht van verzoekster, de klacht niet nader heeft onderzocht. Verweerster had dit naar het oordeel van het College wel moeten doen. In een dergelijk geval kan niet worden volstaan met de zeer beknopte reactie van de bestuurder. Door zonder hoor- en wederhoor te oordelen dat er onvoldoende substantie is voor een discriminatieklacht, is verweerster tekort geschoten in haar verplichting om de klacht van verzoekster zorgvuldig te behandelen. Bovendien vraagt een discriminatieklacht altijd om een gemotiveerde reactie.”
Reactie van Wijeindhoven
Volgens het Eindhovens Dagblad is de reactie van Wijeindhoven: ”We nemen dit oordeel serieus. Discriminatie in welke vorm dan ook gaat recht tegen onze normen en waarden in. We betreuren dat we onbewust de indruk hebben gewekt dat we een contract niet verlengd hebben in verband met zwangerschapsklachten. We nemen de adviezen ter harte en onderzoeken welke verbeterstappen we moeten zetten.”
Reactie van Law & More
Law & More is blij met het oordeel van het College voor de Rechten van de Mens. Het kantoor draagt graag bij aan het bestrijden van discriminatie. Discriminatie in verband met zwangerschap moet worden bestreden om de gelijke behandeling van mannen en vrouwen op het werk te bevorderen.
