Biomassa is een verzamelterm voor biologisch of organisch afval, bestaande uit onder meer mest, hout, groente- en fruitresten en speciale gewassen. Door de verbranding van dit organische materiaal wordt energie opgewekt. Een hernieuwbare bron zoals onder meer zon en wind-energie. Dat betekent dat de bron niet opraakt. Biomassa wordt gezien als een belangrijke energiebron om de korte termijn klimaatdoelen mee te bereiken, omdat de CO2 die biomassa uitstoot uiteindelijk weer door de natuur wordt opgenomen. De vraag blijft wat het uiteindelijke C02-effect is en in hoeverre biomassa op lange termijn daadwerkelijk duurzaam is.
I: definitie
De wet- en regelgeving omtrent biomassa geeft een juridische definitie van biomassa. De Europese Richtlijn voor Hernieuwbare Energie stelt dat biomassa “De biologisch afbreekbare fractie van producten, afvalstoffen en restanten van de landbouw (met inbegrip van plantaardige en dierlijke stoffen), de bosbouw, de visserij- en aquacultuursector en aanverwante bedrijfstakken en ook de biologisch afbreekbare fractie van industrieel en huishoudelijk afval” is. Let op, er worden desalniettemin meerdere definities van biomassa gehanteerd. Zo hebben biomassa in rookinstallaties en biomassa met een afvalstatus een andere definitie. De meest voorkomende biomassa is de vaste, houtige, biomassa. Het Activiteitenbesluit geeft aan dat plantaardige landbouw- of bosbouwmateriaal daar toe behoren. Hieronder valt hout dat vrijkomt als gevolg van snoei-, kap- en rooiwerkzaamheden in bossen, het landschap, groenvoorzieningen of bij boomkwekers. Afvalstoffen uit de papierindustrie, land- en bosbouw en kurk- en houtindustrie horen hier ook bij.
Duidelijk
Persoonlijk en goed bereikbaar
