Narcisme is een persoonlijkheidsstoornis die diepgaande en vaak destructieve gevolgen kan hebben voor familierechtelijke relaties. Narcisten kunnen in eerste instantie charmant en overtuigend overkomen, maar hun ware aard komt naar boven zodra ze zich aan je hebben vastgeketend door middel van bijvoorbeeld een huwelijk, een kind of een gezamenlijk opgebouwd bedrijf. Een narcist blijft doorgaan en verandert nooit. Het gedrag van een narcist draait om zelfverrijking ten koste van anderen.

Bij een scheiding ziet een narcist dit als een grote dreiging voor zijn imago en controle, wat vaak leidt tot weerstand en complicaties. Wanneer een persoon met narcistische trekken betrokken is in familiezaken zoals echtscheidingen, alimentatiekwesties of omgangsregelingen, kan dit de situatie aanzienlijk compliceren. Het is belangrijk dat je jezelf beschermt en goede hulp zoekt.

Narcisten zijn vaak manipulatief, controlerend en missen empathie, wat juridische processen uitdagend maakt. Bij Law & More B.V. begrijpen we de uitdagingen die hiermee gepaard gaan en bieden we deskundige juridische hulp om uw rechten te beschermen.

Hoe herken je een narcist?

Kenmerken van Narcisme in een Scheiding

• Narcisten leggen de schuld van de scheiding altijd bij de ander;
• Ze tonen weinig begrip en inlevingsvermogen;
• Ze schuwen conflicten niet en kunnen doelbewust conflicten veroorzaken;
• Ze vertonen controlerend gedrag;

Algemene Kenmerken van Narcisme

1. Praten graag over zichzelf en onderbreken anderen vaak.
2. Nemen sociale normen niet serieus en zien zichzelf als uitzondering.
3. Negeren andermans gevoelens en draaien situaties om.
4. Willen beter lijken dan anderen en verbergen hun ware zelf.
5. Zijn charmant maar laten je vallen zodra ze hun interesse verliezen.
6. Voelen zich machtiger door anderen onzeker te maken.
7. Zijn snel beledigd, kunnen niet tegen kritiek en reageren met boosheid of afstandelijkheid.

Checklist: Herken een Narcist

• Heeft geen geweten
• Ervaart stemmingswisselingen
• Is nooit tevreden en vaak jaloers
• Kan uw baan of bedrijf ruïneren
• Heeft nooit genoeg aandacht
• Gebruikt stiltebehandeling en manipulatie
• Kan niet alleen zijn en krijgt woedeaanvallen
• Manipuleert en gaat vreemd
• Liegt overtuigend en creëert ruzie zonder reden
• Is egocentrisch en verslavingsgevoelig
• Communiceert slecht en gebruikt kinderen als pionnen
• Speelt mensen tegen elkaar uit en geeft anderen altijd de schuld
• Verlaat u plotseling en gebruikt u zolang u nuttig bent
• Heeft geen normen en waarden en streeft naar macht
• Vernietigt uw emotionele welzijn

Wat gebeurt er met de partner die wil scheiden van een narcist?

Bij het overwegen van een scheiding van een narcist kunt u tegen de volgende uitdagingen aanlopen:

• Uitputting: de emotionele belasting is groot.
• Angst voor de toekomst: onzekerheid en onvoorspelbaar gedrag veroorzaken angst.
• Behoefte aan steun
• Wens om los te komen: je wil de afhankelijke relatie doorbreken.
• Besef van moeilijkheden: het proces is moeilijk, maar met de juiste hulp is succes mogelijk.

De Uitdagingen van een scheiding met een narcist

Een scheiding is altijd een ingrijpende gebeurtenis. Wanneer een van de partners narcistische kenmerken vertoont, wordt de situatie nog complexer. Narcisten kunnen manipulatief, controlerend en vaak emotioneel of fysiek gewelddadig zijn, wat de scheidingsprocedure aanzienlijk bemoeilijkt.

Ook kunnen narcisten valse beschuldigingen maken om de kinderen voor zich te winnen of de andere partij te straffen.  Tevens kunnen narcisten financiële middelen gebruiken als een manier om macht over de andere partij te behouden in het kader van alimentatie.

Onze aanpak in juridische zaken met een narcist

Ons advocatenkantoor heeft uitgebreide ervaring met het behandelen van zaken waarbij narcisme een rol speelt.

Hier zijn enkele manieren waarop wij u kunnen bijstaan:

1. Deskundig Juridisch Advies: Wij bieden deskundig advies over uw rechten en de beste strategieën om te navigeren door de complexe juridische kwesties die gepaard gaan met narcisme. We begrijpen de unieke uitdagingen die deze situaties met zich meebrengen en kunnen u helpen een solide rechtszaak op te bouwen.
2. Discrete Ondersteuning zonder overleg met uw ex-partner: We begrijpen dat het soms beter is om uw juridische stappen discreet te houden, vooral als uw ex-partner narcistische trekken vertoont. Daarom kunnen we u ook op de achtergrond informeren en adviseren. Op deze manier krijgt u het nodige advies bij de afwikkeling van uw scheiding, zonder dat uw ex-partner op de hoogte is van uw contact met een advocaat.
3. Bescherming en Ondersteuning: Wij helpen u om beschermende maatregelen te nemen tegen manipulatieve en controlerende gedragingen van de narcist. Dit kan onder meer het verkrijgen van beschermingsbevelen omvatten om uw veiligheid en die van uw kinderen te waarborgen.
4. Effectieve Communicatie en Onderhandeling: Als het lukt om in goed overleg tot afspraken te komen kunnen wij als advocaat hierbij helpen. Onderzoek wijst uit dat een zelfgekozen oplossing van een conflict vaak als meest rechtvaardig wordt ervaren. Een advocaat kan het overleg in goede banen leiden en ervoor zorgen dat beide partijen gehoord worden. Onze advocaten zijn getraind in het omgaan met moeilijk gedrag en weten hoe ze effectief kunnen communiceren en onderhandelen met narcistische individuen. Wij zorgen ervoor dat uw stem wordt gehoord en dat uw belangen worden beschermd.
5. Juridische bijstand in een procedure: Het kan natuurlijk voorkomen dat het niet lukt om in goed overleg afspraken te maken voor de afwikkeling van de scheiding. In sommige gevallen moet een rechter dan de knoop doorhakken. Wij bieden volledige juridische bijstand in dergelijke procedures, waarbij we uw belangen krachtig verdedigen en streven naar de best mogelijke uitkomst.
6. Verzamelen van Bewijs: Wij helpen bij het verzamelen en presenteren van bewijs van narcistisch gedrag, zoals manipulatie, misbruik of financiële controle. Dit kan cruciaal zijn in juridische procedures om uw zaak te versterken.

Hoe Wij U Helpen door duidelijkheid en structuur

• Analyse van de Situatie: Wij beginnen met een grondige analyse van uw situatie om de beste aanpak te bepalen.
• Opstellen van een Plan: Samen met u stellen we een gedetailleerd plan op dat rekening houdt met alle juridische en persoonlijke aspecten.
• Discreet Advies: Wij geven u discreet advies en ondersteunen u bij elke stap, zodat u zich goed voorbereid voelt en uw ex-partner niet hoeft te weten dat u juridische hulp krijgt.
• Het maken van heldere en concrete afspraken: om manipulatie en discussies in de toekomst te voorkomen.

Onze Expertise in Familierechtelijke Kwesties

Bij Law & More hebben we diepgaande ervaring en expertise in diverse familierechtelijke kwesties, waaronder:

• Echtscheidingen: Begeleiding van het volledige proces, inclusief alimentatie en voogdij. Meer informatie op onze echtscheiding pagina.
• Erkenning van Kinderen: Juridische begeleiding bij erkenning voor, tijdens of na de geboorte.
• Ontkenning van Ouderschap: Hulp bij het juridische proces van ontkenning van ouderschap.
• Gezag en Adoptie: Ondersteuning bij het verkrijgen van gezag of adoptieprocedures.
• Uithuisplaatsing en Ondertoezichtstelling: Juridische bijstand in situaties van uithuisplaatsing of ondertoezichtstelling.
• Mediation en Alternatieve Geschillenbeslechting: Streven naar minnelijke oplossingen om langdurige procedures te vermijden en stress te verminderen.

Narcisme in Andere Rechtsgebieden

Hoewel narcisme vaak het meest zichtbaar is in familierechtelijke zaken, kan het ook in andere rechtsgebieden een rol spelen, enkele voorbeelden van rechtsgebieden waarin narcisme nog meer een rol kan spelen:

• Arbeidsrecht: Narcistische werkgevers of collega’s kunnen een vijandige werkomgeving creëren, wat leidt tot problemen zoals pesten, discriminatie of onrechtmatig ontslag. Wij helpen u uw rechten te beschermen en passende juridische stappen te ondernemen.
• Contractenrecht: In zakelijke relaties kunnen narcisten proberen contractuele afspraken te manipuleren of te breken. Wij bieden juridische ondersteuning om ervoor te zorgen dat contracten correct worden nageleefd en dat uw zakelijke belangen worden beschermd.

Conclusie

Het omgaan met narcisme in familierechtelijke en andere juridische kwesties kan buitengewoon uitdagend en emotioneel belastend zijn. Bij Law & More begrijpen we de complexiteit van deze situaties en staan we klaar om u te ondersteunen met deskundig juridisch advies en effectieve juridische strategieën.

Bent u verwikkeld in een juridische kwestie met een narcist? Wij bieden u persoonlijke en betrokken ondersteuning. Wilt u meer weten over uw rechten en hoe wij u kunnen helpen? Neem dan contact met ons op. Ons team van ervaren advocaten staat klaar om u bij te staan.

Als de vader niet in staat is om voor een kind te zorgen en het op te voeden, of een kind ernstig in zijn of haar ontwikkeling wordt bedreigd, dan kan beëindiging van het ouderlijk gezag volgen. In een aantal gevallen kan mediation of andere maatschappelijke hulpverlening uitkomst bieden, maar als dat niet lukt is het beëindigen van het ouderlijk gezag een logische keuze. Onder welke voorwaarden kan het gezag van de vader worden ontnomen? Voordat we deze vraag kunnen beantwoorden moeten we eerst weten wat het ouderlijk gezag precies is en wat het inhoudt.

Wat is ouderlijk gezag?

Wanneer u gezag heeft over een kind, betekent dat dat u belangrijke beslissingen mag maken die het kind aangaan. Dit betreft bijvoorbeeld de schoolkeuze en beslissingen over de verzorging en opvoeding. Ook bent u tot een bepaalde leeftijd aansprakelijk voor eventuele schade die uw kind aanricht. Bij gezamenlijk gezag gaan beide ouders over het opvoeden en verzorgen van het kind. Indien slechts een van de ouders het gezag heeft, spreken we van eenhoofdig gezag.

Bij de geboorte van een kind is de moeder automatisch belast met het gezag over het kind. Indien de moeder is getrouwd of een geregistreerd partnerschap heeft, is de vader ook vanaf de geboorte gezaghebbend. In de gevallen waarin de ouders niet gehuwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben, heeft de vader niet automatisch gezag. Dit moet dan worden aangevraagd met toestemming van de moeder.

Let op: Ouderlijk gezag staat los van of de vader het kind heeft erkend. Hier is vaak veel verwarring over. Zie hiervoor onze andere blog ‘Erkenning en ouderlijk gezag: de verschillen uitgelegd’.

Ouderlijk gezag vader weigeren

Indien de moeder niet wil dat de vader via toestemming het gezag over het kind verkrijgt, kan de moeder weigeren deze toestemming te verlenen. De vader heeft in dit geval enkel nog de mogelijkheid om het gezag te verkrijgen via de rechter. Deze zal dan zelf een advocaat in de arme moeten nemen om toestemming te vragen bij de rechter.

Let op! De Eerste Kamer heeft op dinsdag 22 maart 2022 ingestemd met het wetsvoorstel waarmee ook ongehuwde partners bij erkenning van hun kind het wettelijke gezamenlijke gezag kunnen krijgen. Ongehuwden en niet-geregistreerde partners zullen bij de inwerkingtreding van deze wet automatisch belast zijn met het gezamenlijk gezag bij de erkenning van het kind. Deze wet is echter tot nu toe nog niet in werking getreden.

Wanneer eindigt het ouderlijk gezag?

Het ouderlijk gezag eindigt in de volgende gevallen:

• Wanneer het kind de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt. Het kind is daarmee officieel volwassen en mag zelf de belangrijke beslissingen nemen;
• Als het kind het huwelijk instapt voordat het 18 jaar wordt. Hiervoor is een speciale toestemming nodig, omdat het kind door het huwelijk meerderjarig voor de wet raakt;
• Wanneer een kind van 16 of 17 jaar oud een alleenstaande moeder wordt en de rechter een verzoek honoreert om haar meerderjarig te verklaren.
• Door een ontheffing of ontzetting uit het ouderlijk gezag van een of meerdere kinderen.

Ouderlijk gezag vader ontnemen

Wil de moeder het gezag van de vader ontnemen? Dan dient hiertoe een verzoekschriftprocedure te worden gestart bij de rechtbank. Bij het beoordelen van de situatie is voor de rechter vooral van belang of de wijziging in het belang is van het kind. In principe hanteert de rechter daartoe het zogenaamde ‘klemcriterium‘. De rechter heeft veel vrijheid om een belangenafweging te maken. De toetsing van het criterium bestaat uit twee onderdelen:

• er een onaanvaardbaar risico is dat het kind klem of verloren zou raken tussen de ouders en niet te verwachten is dat hierin binnen afzienbare tijd voldoende verbetering zou komen, of
• wijziging van het gezag anderszins in het belang van het kind noodzakelijk is.

Tot deze maatregel wordt in beginsels slechts overgegaan bij voor het kind zeer schadelijke situaties. Hierbij kunt u denken aan één of meer van de volgende gedragingen:

• Schadelijk/strafbaar gedrag naar of in het bijzijn van het kind;
• Schadelijk/strafbaar gedrag op ex-partnerniveau. Gedrag dat ervoor zorgt dat redelijkerwijs van de andere gezag dragend ouder niet (meer) kan worden verwacht dat deze nog in overleg treedt met de schadelijke ouder;
• Het vertragen of (ongemotiveerd) blokkeren van voor het kind belangrijke beslissingen. Het onbereikbaar zijn voor overleg of ‘onvindbaar’ zijn;
• Gedrag dat het kind in een loyaliteitsconflict dringt;
• Weigeren van hulpverlening voor ouders onderling en/of voor het kind.

Is beëindiging van het gezag definitief?

Beëindiging van het gezag is normaal gesproken definitief en betreft geen tijdelijke maatregel. Maar als de omstandigheden zijn gewijzigd, kan de vader die het gezag is kwijtgeraakt aan de rechtbank vragen om zijn in gezag te “herstellen”. Natuurlijk moet dan wel worden aangetoond dat de vader die dat verzoek doet, inmiddels wél in staat is om de verantwoordelijkheid voor verzorging en opvoeding (duurzaam) te dragen.

Rechtspraak

In de rechtspraak komt het weinig voor dat de vader het ouderlijk gezag wordt ontnomen of ontzegd. Slechte communicatie tussen de ouders, lijkt niet langer doorslaggevend. We zien ook steeds vaker dat zelfs wanneer er geen contact meer is tussen het kind en de andere ouder, de rechter toch het ouderlijk gezag in stand laat; om deze ‘laatste binding’ niet door te snijden.

Houdt de vader zich aan gewone omgangsvormen en is deze tot overleg bereid en beschikbaar, dan is een verzoek tot eenhoofdig gezag weinig kansrijk. Is er daarentegen voldoende bewijs jegens de vader, omtrent schadelijke gebeurtenissen waaruit blijkt dat de gezamenlijke ouderlijke verantwoordelijkheid niet functioneert, dan is een verzoek een stuk succesvoller.

Conclusie

Een slechte verstandhouding tussen ouders is niet voldoende om het ouderlijk gezag van de vader te ontnemen. Pas als er sprake is van een situatie waarbij de kinderen klem of verloren raken tussen de ouders en hier niet op korte termijn verbetering in optreedt, ligt een gezag wijziging voor de hand.

Wil een moeder een gezag wijziging, dan is het belangrijk hoe zij deze procedure inleidt. De rechter zal ook kijken naar haar inbreng in de situatie en welke acties zij zelf heeft ondernomen om het ouderlijk gezag wel te laten functioneren.

Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog vragen? Neem dan vrijblijvend contact op met onze familierechtadvocaten. Wij adviseren en begeleiden u graag.

Erkenning en ouderlijk gezag zijn twee termen die vaak door elkaar worden gehaald. Daarom leggen we uit wat ze betekenen en waarin ze verschillen van elkaar.

Erkenning

De moeder uit wie het kind geboren wordt, is automatisch de juridische ouder van het kind. Hetzelfde geldt voor de partner die met de moeder is getrouwd of geregistreerd partner is, op de dag van de geboorte van het kind. Dit juridisch ouderschap is er dan “van rechtswege”. Met andere woorden: u hoeft er niets voor te doen.

Een andere manier om juridisch ouder te worden, is erkenning. Erkenning betekent dat u het juridisch ouderschap van een kind op zich neemt als u niet getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap met de moeder heeft. U hoeft daarvoor niet de biologische ouder te zijn. Een kind kan alleen erkend worden als het kind in leven is. Een kind kan maar twee juridische ouders hebben. U kunt daarom alleen een kind erkennen dat nog niet twee juridische ouders heeft.

Wanneer kunt u uw kind erkennen?

• Kind erkennen tijdens de zwangerschap

Dit wordt het erkennen van de ongeboren vrucht genoemd en gebeurt bij voorkeur voor de 24e week, zodat het bij een eventuele vroeggeboorte erkenning al geregeld is. U kunt in elke gemeente van Nederland het kind erkennen. Als de (aanstaande) moeder niet meekomt, moet zij schriftelijke toestemming voor erkenning geven.

• Kind erkennen tijdens de aangifte van de geboorte

U kunt uw kind erkennen als u aangifte van de geboorte doet. U doet aangifte in de gemeente waar het kind is geboren. Als de moeder niet meekomt, moet zij voor de erkenning schriftelijke toestemming geven. Dit is tevens de meeste gebruikte vorm van erkenning.

• Kind erkennen op een later moment

U kunt een kind ook erkennen als het al ouder of zelfs meerderjarig is. Dit kan in elke gemeente in Nederland. Vanaf 12 jaar heeft u schriftelijke toestemming nodig van het kind en de moeder. Na 16 jaar is alleen toestemming van het kind nodig.

In alle bovengenoemde gevallen maakt de ambtenaar van de burgerlijke stand een akte van erkenning op. Dit is gratis. Als u een afschrift van de akte van erkenning wilt hebben, zijn daar wel kosten aan verbonden. De gemeente kan u hierover informeren.

Ouderlijk gezag

De wet zegt dat iedereen die minderjarig is, onder ouderlijk gezag staat. Het ouderlijk gezag omvat de plicht én het recht van een ouder om zijn minderjarig kind op te voeden en te verzorgen. Dat betreft het lichamelijk welzijn, de veiligheid en de ontwikkeling van het minderjarige kind.

Bent u getrouwd of heeft u een geregistreerd partnerschap? Dan krijgt u tijdens erkenning ook automatisch het ouderlijk gezag over uw kind.

Als de erkenning plaatsvindt buiten huwelijk of geregistreerd partnerschap, heeft u nog geen ouderlijk gezag en bent u nog geen wettelijke vertegenwoordiger van uw kind. In dit geval krijgt alleen de moeder automatisch gezag. Wilt u toch samen het gezag uitoefenen? Dan moet u bij de rechtbank een verzoek tot gezamenlijk gezag indienen. Voorwaarde hierbij is dat u als ouder het kind al heeft erkend.  Pas als u het ouderlijk gezag heeft, mag u beslissingen nemen over de opvoeding en de verzorging van uw kind. Voor een juridische ouder met ouderlijk gezag geldt namelijk dat hij/zij:

• de belangrijkste beslissingen mag nemen over “de persoon van de minderjarige”

Hierbij kunt u denken aan medische keuzes die voor het kind moeten worden gemaakt of de beslissing waar het kind woont.

• het bewind heeft over het vermogen van het kind

Dit betekent onder andere dat de ouder met gezag het bewind moet voeren over het vermogen van de minderjarige als goed bewindvoerder én dat deze ouder aansprakelijk is voor schade als gevolg van dat slechte bewind.

• wettelijk vertegenwoordiger is van het kind

Dit houdt onder meer in dat de ouder met gezag het kind mag inschrijven op een school of (sport)vereniging, voor het kind een paspoort mag aanvragen en namens het kind optreedt in juridische procedures.

Nieuw wetsvoorstel

De Eerste Kamer heeft op dinsdag 22 maart 2022 ingestemd met het wetsvoorstel waarmee ook ongehuwde partners bij erkenning van hun kind het wettelijke gezamenlijke gezag kunnen krijgen. De initiatiefnemers van dit wetsvoorstel zijn van mening dat de huidige wetgeving niet goed meer aansluit op de behoefte van de veranderde samenleving, waarbij verschillende samenlevingsvormen steeds gangbaarder zijn geworden.

Ongehuwden en niet-geregistreerde partners zullen bij de inwerkingtreding van deze wet automatisch belast zijn met het gezamenlijk gezag bij de erkenning van het kind. Onder de nieuwe wet is het niet meer nodig om het ouderlijk gezag via de rechter te regelen wanneer u niet bent getrouwd of een geregistreerd partnerschap heeft. Wanneer u, als partner van de moeder, het kind bij de gemeente erkent, geldt automatisch het ouderlijk gezag.

Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog vragen? Neem dan vrijblijvend contact op met onze familierechtadvocaten.

Indexering alimentatie verplicht en wat u moet weten over de jaarlijkse verhoging

Ieder jaar verhoogt de overheid de alimentatiebedragen met een bepaald percentage. Dit heet indexering van de alimentatie. De verhoging hangt af van de gemiddelde stijging van lonen in Nederland. De indexering van kinder- en partneralimentatie is bedoeld om de stijging van de salarissen en de stijging van de kosten van levensonderhoud te corrigeren. Het percentage wordt vastgesteld door de Minister van Justitie. De minister bepaalt wat het wettelijke indexering percentage, de alimentatie indexatie, volgens de Trema-normen voor het komende jaar wordt.

Het indexeringspercentage voor 2023 is vastgesteld op 3,4%. Dit betekent dat met ingang van 1 januari 2023 het op dat moment geldende bedrag voor alimentatie met 3,4% wordt verhoogd. De alimentatieplichtige moet deze verhoging zelf doorvoeren.

Iedere alimentatiebetaler is wettelijk verplicht deze verhoging toe te passen. Ook als uw loon niet omhoog is gegaan of als uw eigen kosten gestegen zijn, bent u verplicht om de alimentatie indexering toe te passen. Betaalt u de verhoging niet, dan kan uw ex-partner het bedrag eventueel gaan vorderen. De verplichting om de alimentatie te indexeren geldt zowel voor kinder- als voor partneralimentatie.

Ook als u hierover in het ouderschapsplan en/of echtscheidingsconvenant geen afspraken hebt gemaakt en/of als in de beschikking van de rechtbank de indexering niet is genoemd, geldt de indexering van rechtswege. Slechts in het geval dat de wettelijke indexering van de kinder- en partneralimentatie bij overeenkomst of door een rechterlijke uitspraak expliciet is uitgesloten, hoeft deze niet te worden betaald.

Alimentatie indexering 2023 zelf berekenen

De indexering van de partner- en kinderalimentatie berekent u als volgt: huidig alimentatiebedrag/100 x het indexering percentage 2023 + huidig alimentatiebedrag. Voorbeeld: stel dat het huidige bedrag van de partneralimentatie € 300,- is, dan bedraagt het nieuwe alimentatiebedrag na indexering (300/100) x 3,4 + 300 = € 310,20.

Voorgaande jaren geen indexering toegepast?

Bent u de alimentatiebetaler? Dan moet u de alimentatie indexering altijd zelf goed in de gaten houden. U ontvangt hier geen bericht van en het bedrag wordt niet automatisch aangepast. Als u de indexering niet jaarlijks doorvoert, dan kan uw ex-partner de indexering tot vijf jaar terugvorderen. Het kan dan om behoorlijke bedragen gaan. Wij adviseren u om het nieuwe alimentatiebedrag te berekenen en ervoor te zorgen dat u per 1 januari 2023 het nieuwe alimentatiebedrag aan uw ex-partner of kinderen voldoet.

Heeft u vragen over de wettelijke indexering van alimentatie of over het incasseren van achterstallige alimentatie? Of wilt u een alimentatiebedrag laten vaststellen of wijzigen, neem dan contact op met onze familierechtadvocaten.

Het huwelijksbootje instappen doe je als je stapelverliefd bent op elkaar. Helaas komt het echter vaak genoeg voor dat mensen na verloop van tijd niet meer met elkaar getrouwd willen zijn. De echtscheiding loopt meestal niet zo soepel als het aangaan van het huwelijk. In veel gevallen wordt er geruzied over vrijwel alles wat er bij een echtscheiding komt kijken. Een van deze dingen zijn de eigendommen. Wie heeft recht op wat indien u en uw partner van elkaar scheiden?

Er zijn verschillende regelingen die getroffen kunnen worden bij het aangaan van het huwelijk, die van grote invloed zijn op het eigendom van u en uw (ex-)partner tijdens en na het huwelijk. U doet er verstandig aan om voorafgaand aan het huwelijk hier goed over na te denken, aangezien het vergaande gevolgen met zich mee kan brengen. In deze blog worden de verschillende huwelijksvermogensregelingen en de bijbehorende gevolgen ten aanzien van het eigendom besproken. Opgemerkt dient te worden dat al hetgeen in deze blog wordt besproken op dezelfde wijze geldt voor een geregistreerd partnerschap.

Gemeenschap van goederen

Op grond van de wet geldt, wanneer partners met elkaar trouwen, automatisch de wettelijke gemeenschap van goederen. Dit heeft ten gevolge dat alle eigendommen van u en uw partner vanaf het huwelijk van u gezamenlijk is. Hierbij is echter wel van belang om een onderscheid te maken tussen huwelijken van vóór en na 1 januari 2018. Indien u voor 1 januari 2018 bent getrouwd, geldt een algehele gemeenschap van goederen. Dit betekent dat álle eigendommen van u samen zijn. Het maakt niet uit of u dit heeft verkregen voor of tijdens het huwelijk.

Dit is niet anders wanneer het gaat om een cadeau of een erfenis. Wanneer u vervolgens gaat scheiden moeten alle eigendommen verdeeld worden. U heeft beide recht op de helft van de eigendommen. Bent u na 1 januari 2018 getrouwd? Dan geldt de beperkte gemeenschap van goederen. Enkel de bezittingen die u heeft verkregen tijdens het huwelijk zijn van u samen. De eigendommen van voor het huwelijk blijven van de partner van wie ze voorafgaand aan het huwelijk waren. Dit betekent dus dat u bij het scheiden minder eigendommen heeft te verdelen.

Huwelijkse voorwaarden

Willen u en uw partner uw eigendommen geschieden houden? Dan kunt u bij het aangaan van het huwelijk huwelijkse voorwaarden afsluiten. Dit is simpelweg een contract tussen twee echtgenoten, waarin afspraken worden gemaakt over onder andere de eigendommen. Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen drie verschillende soorten huwelijkse voorwaarden.

Koude uitsluiting

De eerste mogelijkheid is de koude uitsluiting. Dit houdt in dat in de huwelijkse voorwaarden wordt afgesproken dat er geen enkele gemeenschap van goederen bestaat. De partners regelen dan dat hun inkomens en eigendommen op geen enkele manier samenvloeien of verrekend worden. Wanneer een huwelijk met koude uitsluiting eindigt, hebben de ex-partners weinig te verdelen. Er is namelijk geen sprake van gezamenlijk eigendom.

Periodiek verrekenbeding

Daarnaast kunnen de huwelijkse voorwaarden een periodiek verrekenbeding bevatten. Dit betekent dat er sprake is van gescheiden vermogens, en dus eigendommen, maar dat het inkomen tijdens het huwelijk jaarlijks moet worden verdeeld. Dit betekent dat tijdens het huwelijks ieder jaar moet worden afgesproken welk geld dat dat jaar is verdiend en welke nieuwe spullen van wie zijn. Bij de scheiding hoeven er in dat geval dus enkel nog de spullen en het geld uit dat jaar verdeeld te worden.

In de praktijk blijkt echter dat echtgenoten tijdens hun huwelijk vaak de verrekening niet jaarlijks doen. Het gevolg daarvan is dat, op het moment van scheiden, alsnog al het geld en de spullen die gedurende het huwelijk gekocht of gekregen zijn moeten worden verdeeld. Omdat het moeilijk is om achteraf na te gaan welke eigendommen wanneer zijn verkregen is dit tijdens de scheiding vaak een discussiepunt. Het is dus van belang om, als er een periodiek verrekenbeding is opgenomen in de huwelijkse voorwaarden, ook daadwerkelijk jaarlijks de verdeling uit te voeren.

Finaal verrekenbeding

Ten slotte is het mogelijk om een finaal rekenbeding in de huwelijkse voorwaarden op te nemen. Dit betekent dat, wanneer u gaat scheiden, al hetgeen in aanmerking komt voor verrekening zal worden verdeeld alsof er sprake is van een gemeenschap van goederen. In de huwelijkse voorwaarden is dan vaak tevens bepaald welke eigendommen binnen deze verrekening vallen. Hierbij kan bijvoorbeeld worden afgesproken dat bepaalde eigendommen van één van de echtgenoten is en niet verrekend hoeft te worden, of dat slechts de eigendommen die zijn verkregen ten tijde van het huwelijk verrekend worden. De eigendommen die vallen onder het verrekenbeding zullen vervolgens bij de scheiding bij helfte worden verdeeld.

Wil u advies over de verschillende soorten huwelijksvermogensregelingen? Of heeft u juridische begeleiding nodig bij uw echtscheiding? Neem dan contact op met Law & More. Onze familierechtadvocaten helpen u graag verder!

Indien het huwelijk uiteindelijk toch niet blijkt te werken, kunnen u en uw partner besluiten om te scheiden. Vaak ontstaat hieruit een alimentatieverplichting voor u of uw ex-partner, afhankelijk van het inkomen van u beiden. De alimentatieverplichting kan bestaan uit kinderalimentatie en/of partneralimentatie. Maar hoe lang moet u dat eigenlijk betalen? En kunt u ervan af?

Duur kinderalimentatie

Kinderalimentatie kunnen we kort over zijn. De duur van kinderalimentatie is namelijk in de wet vastgelegd en hier mag niet van afgeweken worden. Kinderalimentatie moet volgens de wet worden doorbetaald totdat het kind 21 jaar oud is. In sommige gevallen kan de verplichting tot betaling van kinderalimentatie eindigen bij de leeftijd van 18 jaar. Dit is afhankelijk van de economische zelfstandigheid van uw kind. Indien uw kind ouder is dan 18, een inkomen heeft op bijstandsniveau en niet meer studeert, wordt hij of zij geacht in staat te zijn financieel voor zichzelf te zorgen. Voor u betekent dit dat uw alimentatieplicht, ondanks dat uw kind nog geen 21 jaar oud is, vervalt.

Duur partneralimentatie

Ook met betrekking tot partneralimentatie bevat de wet een termijn waarna de alimentatieverplichting vervalt. In tegenstelling tot de kinderalimentatie mogen ex-partners hier wel van afwijken door andere afspraken te maken. Hebben u en uw ex-partner echter niks afgesproken over de duur van de partneralimentatie? Dan geldt de wettelijke termijn. Bij het bepalen van deze termijn is van belang op welk moment u bent gescheiden. Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen echtscheidingen van voor 1 juli 1994, echtscheidingen tussen 1 juli 1994 en 1 januari 2020 en echtscheidingen van na 1 januari 2020.

Gescheiden na 1 januari 2020

Indien u bent gescheiden na 1 januari 2020 geldt de alimentatieverplichting in beginsel voor de duur van de helft van de tijd dat het huwelijk duurde, met een maximum van 5 jaar. Er zijn echter 3 uitzonderingen op deze regel. De eerste uitzondering is van toepassing wanneer u en uw ex-partner samen kinderen hebben. In dat geval stopt de partneralimentatie namelijk pas indien het jongste kind de leeftijd van 12 jaar heeft bereikt.

Ten tweede geldt in het geval van een huwelijk dat langer dan 15 jaar heeft geduurd, waarbij de alimentatieontvanger binnen 10 jaar recht heeft op de AOW, dat de partneralimentatie doorloopt totdat de AOW start. Ten slotte eindigt de partneralimentatie na 10 jaar in de gevallen waarin de alimentatiebetaler geboren is op of voor 1 januari 1970, het huwelijk langer dan 15 jaar duurde en de alimentatiebetaler over meer dan 10 jaar pas AOW krijgt.

Gescheiden tussen 1 juli 1994 en 1 januari 2020

De partneralimentatie voor degenen die zijn gescheiden tussen 1 juli 1994 en 1 januari 2020 duurt maximaal 12 jaar, tenzij u geen kinderen heeft en het huwelijk korter duurde dan 5 jaar. In die gevallen duurt de partneralimentatie even lang als het huwelijk duurde.

Gescheiden voor 1 juli 1994

Ten slotte geldt voor de ex-partners die zijn gescheiden voor 1 juli 1994 dat er geen sprake is van een wettelijke termijn. In het geval dat u en uw ex-partner niets hebben afgesproken, geldt dat de partneralimentatie levenslang doorloopt.

Andere mogelijkheden om partneralimentatie te beëindigen

In het geval van partneralimentatie zijn er nog een aantal andere situaties waarin de alimentatieverplichting eindigt. Dit is onder andere het geval wanneer:

• U en uw ex-partner samen een afspraak maken dat de alimentatieverplichting stopt;
• U of uw ex-partner komt te overlijden;
• De alimentatieontvanger gaat trouwen met een ander, samenwonen of een geregistreerd partnerschap aangaat;
• De alimentatiebetaler de alimentatie niet meer kan betalen; of
• De alimentatieontvanger zelfstandig voldoende inkomen heeft.

Daarnaast bestaat ook de mogelijkheid om onderling de hoogte van de partneralimentatie te wijzigen. Is uw ex-partner het niet eens met een wijziging? Dan kunt u dit ook verzoeken aan de rechtbank. Hiervoor moet u wel een goede reden hebben, bijvoorbeeld vanwege een verandering in inkomen.

Wilt uw ex-partner de alimentatie wijzigen of beëindigen en bent u het daar niet mee eens? Of bent u de alimentatiebetaler en wilt u af van uw alimentatieverplichting? Neem dan contact op met een van onze advocaten. Onze scheidingsadvocaten staan voor u klaar met persoonlijk advies en helpen u graag met de eventueel te nemen juridische stappen.

Bij het krijgen van een kind met behulp van een spermadonor komen verschillende aspecten erbij kijken, zoals het vinden van een geschikte donor of het inseminatieproces. Een ander belangrijk aspect in dit kader is de rechtsverhouding tussen de partij die via inseminatie zwanger wil worden, de eventuele partners, een spermadonor en het kind. Een donorovereenkomst is weliswaar niet verplicht is om deze rechtsverhouding te regelen.

Echter, de rechtsverhouding tussen de partijen onderling is juridisch complex. Om geschillen in de toekomst te voorkomen en om alle partijen zekerheid te bieden, is het voor alle partijen verstandig om een donorovereenkomst aan te gaan. Een donorovereenkomst zorgt er daarnaast voor dat de afspraken tussen wensouders en spermadonoren duidelijk zijn. Iedere donorovereenkomst is een persoonlijke, doch voor eenieder een belangrijke overeenkomst, omdat hierin ook afspraken over het kind worden gemaakt.

Door deze afspraken vast te leggen, zal er ook minder snel onenigheid over de rol van de donor in het leven van het kind ontstaan. Naast de voordelen die donorovereenkomst alle partijen kan bieden, komt in deze blog achtereenvolgens aan bod wat een donorovereenkomst precies inhoudt, welke gegevens daarin worden vermeld en welke concrete afspraken daarin kunnen worden gemaakt.

Wat is een donorovereenkomst?

Een donorcontract of donorovereenkomst is een contract waarin de afspraken tussen de wensouder(s)en een spermadonor worden vastgelegd. Sinds 2014 worden in Nederland twee soorten donorschap onderscheiden: B- en C- donorschap.

B-donorschap houdt in dat een donatie gebeurt door een voor de wensouders onbekende donor van een kliniek. Echter, dit type donoren wordt door klinieken wel geregistreerd bij de Stichting Donorgegevens Kunstmatige bevruchting. Als gevolg van deze registratie hebben de verwekte kinderen later de mogelijkheid om zijn of haar afkomst te achterhalen. Op het moment dat het verwekte kind de leeftijd van twaalf jaren heeft bereikt, kan hij of zij een aantal basisgegevens over dit type donor opvragen.

De basisgegevens zien bijvoorbeeld op uiterlijk, beroep, burgerlijke stand gezinssamenstelling en karaktertrekken zoals de donor die opgaf op het moment van de donatie. Op het moment dat het verwekte kind de leeftijd van zestien jaren heeft bereikt, kunnen door hem of haar ook de (overige) persoonsgegevens van dit type donor worden opgevraagd.

C-donorschap betekent daarentegen dat het om een wel voor de wensouders bekende donor gaat. Dit type donor is doorgaans iemand uit de kennissen- of vriendenkring van de wensouders of iemand die de wensouders zelf bijvoorbeeld online hebben gevonden. Dit laatste type donor is ook de donor waarmee de donorovereenkomsten doorgaans worden gesloten.

Het grote voordeel bij dit type donor is namelijk dat de wensouders de donor en dus ook zijn eigenschappen kennen. Bovendien is er geen wachtlijst en kan de inseminatie snel verlopen. Wel is het belangrijk om met deze type donor heel goede afspraken te maken en deze vast te leggen. Een donorovereenkomst kan vooraf namelijk verheldering bieden bij vragen of onduidelijkheden.

Mocht er ooit een rechtszaak aan de orde zijn, dan toont een dergelijke overeenkomst achteraf aan wat de gemaakte afspraken zijn die de personen met elkaar zijn overeengekomen en welke intenties partijen hadden ten tijde van het ondertekenen van de overeenkomst. Om juridische conflicten en procedures met de donor te voorkomen, is het daarom aan te raden om in een vroeg stadium van de procedure juridische bijstand te vragen van een advocaat om de donorovereenkomst op te stellen.

Wat wordt er vermeld in een donorovereenkomst?

Veelal wordt er in de donorovereenkomst het volgende vastgelegd:

• NAW-gegevens donor
• NAW-gegevens wensouder(s)
• Afspraken omtrent de spermadonaties zoals duur, communicatie en omgang
• Medische aspecten zoals onderzoek naar erfelijke afwijkingen
• Toestemming inzage medische gegevens
• Eventuele vergoedingen. Vaak zijn dit reiskosten en kosten voor medische onderzoeken van de donor.
• Rechten en plichten van de donor.
• Anonimiteit en privacy rechten
• Aansprakelijkheid beide partijen
• Overige bepalingen bij wijziging van de situatie

Juridische rechten en plichten m.b.t. het kind

Als het gaat om het verwekte kind, heeft een onbekende donor doorgaans geen juridische rol. Zo kan een donor bijvoorbeeld niet afdwingen dat hij wettelijk gezien de ouder van het verwekte kind wordt. Dat neemt niet weg dat het onder omstandigheden mogelijk blijft voor de donor om juridisch ouder te worden van het kind. De enige weg voor de donor voor het juridisch ouderschap is overigens door erkenning van het verwekte kind.

Daartoe is echter wel de toestemming van de wensouder vereist. Heeft het verwekte kind al twee juridische ouders, dan is het voor de donor niet mogelijk om het verwekte kind te erkennen, ook niet met toestemming. Bij een bekende donor liggen de rechten anders. In dat geval kan bijvoorbeeld ook een bezoekregeling en alimentatie een rol gaan spelen. Het is daarom verstandig voor de wensouders om de volgende punten met de donor te bespreken en vast te leggen: Juridische ouderschap.

Door dit onderwerp met de donor bespreken, kunnen de wensouders voorkomen dat zij en het verwekte kind uiteindelijk worden verrast door het feit dat de donor het verwekte kind als eigen wil erkennen en derhalve juridische ouder daarvan wil zijn. Belangrijk is daarom om de donor vooraf te vragen of hij een kind ook zou willen erkennen en/of gezag zou willen hebben. Om discussie achteraf te voorkomen is het verstandig om hetgeen op dit punt tussen de donor en de wensouders is besproken eveneens duidelijk vast te leggen in de donorovereenkomst. In die zin beschermt de donorovereenkomst ook het juridische ouderschap van de wensouder(s).

Omgang en voogdij. Dit is een ander belangrijk onderdeel dat bespreking vooraf door de wensouders en de donor verdient in de donorovereenkomst. Daarin kan meer specifiek worden geregeld of er contact tussen de spermadonor en het kind zal zijn. Mocht hier sprake van zijn dan kan in de donorovereenkomst ook worden opgenomen onder welke omstandigheden dit gebeurt. Anders kan daarmee worden voorkomen dat het verwekte kind daar later (ongewenst) mee wordt verrast.

In de praktijk zijn er verschillen de afspraken die wensouders en spermadonoren met elkaar maken. De ene spermadonor zal iedere maand of kwartaal contact met het kind hebben, en de andere spermadonor zal het kind pas ontmoeten zodra het zestien is. Uiteindelijk is het aan de donor en de wensouders om hierover samen uit te komen.

Kinderalimentatie. Wanneer in de donorovereenkomst duidelijk wordt vastgelegd dat donor slechts zijn zaad doneert aan de wensouders, dat wil zeggen niets meer dan ter beschikking stelt voor kunstmatige inseminatie, hoeft de donor geen kinderalimentatie te betalen. In dat geval is hij immers geen verwekker. Gebeurt dat niet, dan is het mogelijk dat de donor wel als verwekker wordt gezien en via een vaderschapsactie als juridisch vader wordt aangewezen, die wel tot alimentatie zal worden verplicht. Dit maakt dat de donorovereenkomst niet alleen voor de wensouder(s) van belang is, maar zeker ook voor de donor. Met de donorovereenkomst kan de donor namelijk bewijzen dat hij donor is, wat ervoor zorgt dat de wensouder(s) laten geen alimentatie kunnen eisen.

Donorovereenkomst opstellen, controleren of aanpassen

Heeft u al een donorovereenkomst en zijn er omstandigheden die voor u of voor de donor zijn veranderd? Dan kan het verstandig zijn om de donorovereenkomst aan te passen. Denk hierbij aan een verhuizing, die gevolgen heeft voor de bezoekregeling. Of een verandering van inkomen, waardoor herziening van alimentatie nodig is. Als u de overeenkomst op tijd wijzigt en afspraken maakt waar beide partijen achter staan, vergroot u de kans stabiele en rustige leven, niet alleen voor uw zelf, maar ook voor het kind.

Blijven de omstandigheden voor u ongewijzigd? Ook dan kan het verstandig zijn om uw donorovereenkomst te laten controleren door een juridisch specialist. Bij Law & More begrijpen wij dat iedere situatie anders is. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak. De advocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van familierecht en kunnen samen met u uw situatie bekijken en bepalen of de donorovereenkomst eventuele aanpassing verdient.

Wilt u onder begeleiding van een deskundige familierechtadvocaat een donorovereenkomst opstellen? Ook dan staat Law & More voor u klaar. Onze advocaten kunnen u verder ook voorzien van juridische bijstand of advies als er sprake is van een geschil tussen de wensouders en de donor. Heeft u nog andere vragen over dit onderwerp? Neem dan contact op met Law & More, wij helpen u graag verder.

Rechten van de Alimentatiegerechtigde bij Werkeloosheid van de Ex-partner

Alimentatie is in Nederland een financiële bijdrage aan de kosten van levensonderhoud van de voormalige partner en eventuele kinderen na een echtscheiding. Het gaat om een bedrag dat u maandelijks krijgt of moet betalen. Als u niet genoeg inkomsten heeft om in uw eigen levensonderhoud te voorzien, heeft u recht op alimentatie. Als u wel voldoende inkomsten heeft om in uw eigen levensonderhoud te voorzien, maar uw ex-partner heeft dat niet, dan kunt u gehouden worden om alimentatie te betalen.

Daarbij wordt rekening gehouden met de levensstandaard ten tijde van het huwelijk. Voor de toekenning van partneralimentatie wordt gekeken naar de behoefte van de alimentatiegerechtigde en naar de draagkracht van de alimentatieplichtige. In de praktijk wordt hierover vaak gediscussieerd tussen partijen. Het kan namelijk zo zijn dat uw ex-partner aanspraak maakt op alimentatie, terwijl hij of zij eigenlijk ook zelf zou kunnen werken. Dit kunt u erg onrechtvaardig vinden, maar wat kunt u in zo’n geval doen?

Onvoldoende inkomsten

Degene die aanspraak maakt op partneralimentatie moet aan kunnen tonen dat hij of zij geen of onvoldoende inkomsten heeft om in het eigen levensonderhoud te voorzien en dat hij of zij ook niet in staat is om die inkomsten te genereren. Als u recht heeft op partneralimentatie is het uitgangspunt dat u er alles aan doet om in uw eigen levensonderhoud te voorzien. Deze plicht vloeit voort uit de wet en wordt ook wel een inspanningsverplichting genoemd. Het betekent dat de alimentatiegerechtigde ex-partner geacht wordt om een baan te zoeken tijdens de periode dat hij of zij partneralimentatie ontvangt.

Over de inspanningsverplichting wordt in de praktijk veel geprocedeerd. De alimentatieplichtige is namelijk veelal van mening dat de alimentatiegerechtigde zelf kan werken en op die manier inkomsten kan generen. Daarmee neemt de alimentatieplichtige vaak het standpunt in dat de alimentatiegerechtigde zelf genoeg geld moet kunnen verdienen om in het levensonderhoud te voorzien. De alimentatieplichtige kan ter onderbouwing van zijn of haar standpunt bewijs indienen van bijvoorbeeld door de alimentatiegerechtigde gevolgde opleiding(en) en beschikbare vacatures. De alimentatieplichtige probeert hiermee duidelijk te maken dat er geen, of in ieder geval zo min mogelijk, alimentatie hoeft te worden betaald.

Uit de rechtspraak volgt dat men over de verplichting van de alimentatiegerechtigde om zich in te spannen voor het vinden van een baan niet te lichtvaardig moet denken. De alimentatiegerechtigde moet namelijk voldoende aantonen en onderbouwen dat hij of zij voldoende inspanningen heeft verricht om (meer) verdiencapaciteit te genereren. De alimentatiegerechtigde zal dus moeten aantonen dat hij of zij behoeftig is. Wat wordt verstaan onder ‘voldoende’ aantonen en ‘voldoende’ inspanningen verrichten wordt in de praktijk per specifiek geval beoordeeld.

In sommige gevallen kan de alimentatiegerechtigde niet aan deze inspanningsplicht worden gehouden. Dit kan bijvoorbeeld zijn afgesproken in het echtscheidingsconvenant. Ook kunt u bijvoorbeeld denken aan de volgende situatie die zich in de praktijk heeft voorgedaan: partijen zijn gescheiden en de man moet partner- en kinderalimentatie betalen. Na 7 jaar verzoekt hij de rechter om vermindering van de alimentatie, omdat hij vind dat de vrouw inmiddels zelf in haar onderhoud zou moeten kunnen voorzien. Ter zitting bleek dat het stel bij de scheiding had afgesproken dat de vrouw de dagelijkse zorg voor de kinderen op zich zou nemen.

Bij beide kinderen was er sprake van complexe problematiek waarbij de kinderen intensieve zorg nodig hadden. De vrouw werkte ongeveer 13 uur per week als uitzendkracht. Aangezien zij weinig werkervaring had, onder andere vanwege de zorg voor de kinderen, was het niet makkelijk voor haar om een vaste baan te vinden. Haar huidige inkomen was dan ook onder het bijstandsniveau. Onder deze omstandigheden kon niet van de vrouw worden verlangd dat zij volledig aan haar inspanningsplicht zou voldoen en haar werkzaamheden moest uitbreiden, zodat ze geen beroep meer hoefde te doen op partneralimentatie.

Uit bovenstaande voorbeeld blijkt dat het voor de alimentatieplichtige belangrijk is om in de gaten te houden of de alimentatiegerechtigde voldoet aan zijn of haar inspanningsverplichting om zelf inkomsten te genereren. Blijkt uit bewijsstukken het tegendeel of zijn er anderszins vermoedens dat er niet wordt voldaan aan de inspanningsverplichting, dan is het voor de alimentatieplichtige wellicht zinvol om een procedure bij de rechter te starten om de onderhoudsverplichting nog eens te laten onderzoeken. Onze ervaren familierecht advocaten informeren u graag over uw positie en staan u in een dergelijke procedure graag bij.

Heeft u vragen over de alimentatie of wilt u alimentatie aanvragen, wijzigen of stoppen? Neem dan contact op met de scheidingsadvocaten van Law & More. Onze advocaten zijn gespecialiseerd in het (her)berekenen van de alimentatie. Daarnaast kunnen wij u bijstaan in een eventuele alimentatieprocedure. De advocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van personen- en familierecht en begeleiden u, eventueel samen met uw partner, graag door dit proces heen.

Wat u moet weten over alimentatieplicht en betalingsproblemen

Alimentatie is een toelage aan een voormalige echtgenoot of echtgenote en eventuele kinderen als bijdrage in het levensonderhoud. Degene die alimentatie moet betalen, wordt ook wel alimentatieplichtige genoemd. De ontvanger van alimentatie wordt vaak aangeduid met alimentatiegerechtigde. Alimentatie is een bedrag dat u regelmatig moet betalen. In de praktijk wordt alimentatie maandelijks betaald.

U bent alimentatie verschuldigd als u een onderhoudsplicht heeft jegens een ex-partner of uw kind. Een onderhoudsplicht jegens uw ex-partner ontstaat in het geval dat hij of zij niet in het eigen levensonderhoud kan voorzien. Het kan door omstandigheden zo zijn dat u bijvoorbeeld niet (meer) in staat bent om alimentatie aan uw ex-partner te betalen. Uw inkomen kan gewijzigd zijn door bijvoorbeeld de Coronacrisis. Hoe kunt u dan het beste handelen als u een alimentatieverplichting hebt die u niet kunt nakomen?

Allereerst is het verstandig om contact op te nemen met de alimentatiegerechtigde, uw ex-partner. U kunt laten weten dat uw inkomen gewijzigd is en dat u de alimentatieverplichting niet kunt nakomen. Onderling kunt u proberen tot afspraken te komen. U kunt bijvoorbeeld afspreken dat u de verplichting later nakomt of dat de alimentatie wordt verlaagd. Deze afspraken kunt u het best schriftelijk laten vastleggen. Als u hierbij hulp nodig heeft, omdat u er misschien niet helemaal uitkomt samen, kunt u een mediator inschakelen om goede afspraken te maken.

Indien het niet lukt om samen tot afspraken te komen, dient gekeken te worden of de alimentatieverplichting is bekrachtigd door de rechtbank. Dit houdt in dat de alimentatieverplichting officieel is vastgelegd door de rechtbank. Als de verplichting niet is bekrachtigd kan de alimentatiegerechtigde de betaling niet zo makkelijk afdwingen. Er is dan geen juridisch direct afdwingbare uitspraak door de Rechtbank.

Een incassobureau, zoals het LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen), kan het geld dan niet innen. Als de verplichting wel juridisch afdwingbaar is, moet de alimentatiegerechtigde zo snel mogelijk handelen. De alimentatiegerechtigde kan dan een incasso in gang zetten om beslag te leggen op bijvoorbeeld uw inkomen of uw auto. Als u dit wilt voorkomen, is het verstandig dat u zo snel mogelijk juridisch advies gaat inwinnen bij een scheidingsadvocaat.

Vervolgens kan er een executiegeschil gestart worden in een kort geding procedure. Deze procedure staat ook wel bekend als een spoedprocedure. Hierin vraagt u de rechter om de alimentatiegerechtigde de mogelijkheid te ontnemen om een betaling af te dwingen. De rechter zal in beginsel de alimentatieplicht moeten eerbiedigen. Echter, wanneer er sprake is van een financiële nood dat is ontstaan na de alimentatie uitspraak, dan kan er sprake zijn van misbruik van recht. In bijzondere gevallen kunnen er dus uitzonderingen worden gemaakt op de alimentatieplicht. De Coronacrisis zal daar wellicht een reden voor kunnen zijn. U kunt dit het best door een advocaat laten beoordelen.

U kunt ook proberen om de alimentatie te wijzigen. Als u verwacht dat de financiële problemen langer zullen duren, is dat een realistische keuze. U dient dan een procedure te starten tot wijziging van de alimentatieverplichting. Het alimentatiebedrag kan worden gewijzigd als er sprake is van een ‘wijziging van omstandigheden’. Dat is het geval als uw inkomen in aanzienlijke mate gewijzigd is na de uitspraak van de alimentatieverplichting.

Werkloosheid of een schuldenregeling zijn meestal geen situaties die blijvend zijn. De rechter kan in dergelijke gevalle uw alimentatieplicht tijdelijk verlagen. De rechter kan ook besluiten dat u niets hoeft te betalen. Uw alimentatie is dan nihil. Kiest u er zelf voor om minder te werken of zelfs te stoppen met werken? Dan is dit uw eigen beslissing. De rechter zal dan niet akkoord gaan met een aanpassing van uw alimentatieplicht.

Het kan ook zo zijn dat u kinderalimentatie en/of partneralimentatie betaalt, terwijl daar nooit een rechter aan te pas is gekomen. In dat geval kunt u in principe de alimentatiebetalingen stoppen of verlagen zonder dat dit direct gevolgen voor u heeft. Uw ex-partner heeft namelijk geen executoriale titel en kan dus geen incassomaatregelen treffen en beslag leggen op uw inkomen of vermogen. Wat uw ex-partner in dit geval wel kan doen, is een verzoekschrift (laten) indienen of dagvaarding laten uitbrengen om nakoming/bekrachtiging van de alimentatieafspraak te vragen.

Ongeacht of een alimentatieverplichting wel of niet is bekrachtigd door de rechtbank, blijft ons advies: stop niet ineens met betalen! Ga eerst in overleg met uw ex-partner. Mocht dit overleg niet leiden tot een oplossing, dan kunt u altijd nog een procedure bij de rechtbank starten.

Heeft u vragen over de alimentatie of wilt u de alimentatie aanvragen, wijzigen of stoppen? Neem dan contact op met Law & More. Bij Law & More begrijpen wij dat de scheiding en de daaropvolgende gebeurtenissen ingrijpende gevolgen kunnen hebben op uw leven. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak.

Samen met u en eventueel uw ex-partner kunnen wij tijdens het gesprek aan de hand van de documentatie uw juridische situatie bepalen en proberen uw visie dan wel wensen met betrekking tot (de (her)berekening van) de alimentatie in kaart te brengen en vervolgens vast te leggen. Daarnaast kunnen wij u bijstaan in een eventuele alimentatieprocedure. De advocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van personen- en familierecht en begeleiden u, eventueel samen met uw partner, graag door dit proces heen.

Wensouders kiezen er in de praktijk steeds vaker voor om een draagmoederschapstraject te starten in het buitenland. Hiervoor kunnen zij verschillende redenen hebben, welke allemaal verbonden zijn aan de onzekere positie van de wensouders onder Nederlands recht. Deze worden hieronder kort besproken. In dit artikel leggen wij uit dat de mogelijkheden in het buitenland ook verschillende problemen met zich mee kunnen brengen door de verschillen tussen buitenlandse en Nederlandse wetgeving.

Beweegredenen

Waarom veel wensouders ervoor kiezen een draagmoeder in het buitenland te zoeken heeft diverse redenen. Ten eerste is het in Nederland strafrechtelijk verboden te bemiddelen tussen potentiële draagmoeders en wensouders, wat de zoektocht naar een draagmoeder kan bemoeilijken. Ten tweede worden er in de praktijk aan hoogtechnologisch draagmoederschap strikte vereisten gesteld. Hier kunnen de wensouders of de draagmoeder niet altijd aan voldoen. Daarnaast is het in Nederland ook moeilijk verplichtingen op te leggen aan de betrokken partijen in een draagmoederschapscontract.

Dit heeft tot gevolg dat de draagmoeder bijvoorbeeld niet in rechte gedwongen kan worden het kind af te staan. Daarentegen is de kans groter om in het buitenland een bemiddelingsbureau te vinden en dwingende afspraken te maken. De reden hiervoor is dat daar soms, in tegenstelling tot in Nederland, commercieel draagmoederschap is toegestaan. Voor meer informatie over draagmoederschap in Nederland verwijzen wij u graag naar dit artikel.

Valkuilen bij internationaal draagmoederschap

Terwijl het op het eerste gezicht dus lijkt dat het makkelijker is om een succesvol draagmoederschapstraject te doorlopen in een ander (daarin gespecialiseerd) land, stuiten wensouders toch vaker op problemen na de geboorte. Dit is met name het geval door verschillen tussen de buitenlandse en Nederlandse wetgeving. Hieronder bespreken wij de meest voorkomende valkuilen.

Erkenning van de geboorteakte

In sommige landen is het mogelijk om als wensouder ook als juridisch ouder op de geboorteakte vermeld te worden (bijvoorbeeld vanwege de genetische afstamming). Vaak wordt er dan in de registers van de burgerlijke stand aantekening gemaakt van de draagmoeder. Een dergelijke geboorteakte is in Nederland in strijd met de openbare orde. In Nederland is namelijk de geboortemoeder de moeder van het kind en heeft het kind bovendien recht op kennis van zijn afstamming (art. 7 lid 1 Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind). Daarom zal een dergelijke geboorteakte in Nederland niet worden erkend. Een rechter dient in dat geval de geboortegegevens van het kind opnieuw vast te stellen.

Erkenning door gehuwde wensvader

Een ander probleem doet zich voor wanneer een gehuwde wensvader als juridisch vader op de geboorteakte staat vermeld, terwijl de moeder op de geboorteakte de draagmoeder is. Dit heeft tot gevolg dat de geboorteakte niet kan worden erkend. Volgens de Nederlandse wet kan een getrouwde man namelijk niet zonder rechterlijke tussenkomst een kind van een andere vrouw dan zijn echtgenoot erkennen.

Terugreizen naar Nederland

Daarnaast kan het problematisch zijn om met het kind terug naar Nederland te reizen. Indien de geboorte akte, zoals hierboven beschreven, in strijd is met de openbare orde zal het namelijk niet mogelijk zijn reispapieren voor het kind van de Nederlandse ambassade te ontvangen. Dit verhindert de wensouders in dat geval het land te verlaten met hun pasgeboren kind. Bovendien zitten ouders vaak zelf met een reisvisum dat afloopt, waardoor deze in het ergste geval gedwongen het land moeten verlaten zonder het kind. Een mogelijke oplossing is het starten van een kort geding tegen de Nederlandse staat en derhalve de afgifte van een nooddocument dwingen. Hierbij is het echter onzeker of deze zal slagen.

Praktische problemen

Tot slot kunnen zich nog enkele praktische problemen voordoen. Bijvoorbeeld dat het kind geen Burgerservicenummer heeft, wat gevolgen heeft voor de zorgverzekering en de aanspraak op bijvoorbeeld de kinderbijslag. Daarnaast kan, net als bij draagmoederschap in Nederland, het verkrijgen van juridisch ouderschap een hele klus zijn.

Conclusie

Zoals hierboven is beschreven, lijkt het op het eerste gezicht makkelijker om te kiezen voor draagmoederschap in het buitenland. Doordat het in een aantal landen wettelijk geregeld en gecommercialiseerd is, zou je als wensouders sneller een draagmoeder kunnen vinden, kunnen kiezen voor hoogtechnologisch draagmoederschap en makkelijker een afdwingbaar contract maken. Toch zijn er een aantal grote valkuilen waar wensouders vaak niet bij stil staan. In dit artikel hebben wij deze valkuilen weergeven, zodat het mogelijk is met deze informatie een weloverwogen keuze te maken.

Zoals u hierboven heeft kunnen lezen is de keuze voor draagmoederschap, zowel in Nederland als in het buitenland, mede door de juridische gevolgen niet makkelijk. Wilt u hier meer over weten? Neem dan contact op met Law & More. Onze advocaten zijn gespecialiseerd in personen- en familierecht en hebben een internationale focus. Wij voorzien u graag van advies en bijstand tijdens een eventuele juridische procedure.

Draagmoederschap in Nederland en de Juridische Aspecten voor Wensouders

Zwangerschap is helaas niet vanzelfsprekend voor elke ouder met een kinderwens. Naast de mogelijkheid van adoptie, kun je als wensouder in dat geval een beroep doen op een draagmoeder. Op dit moment is het draagmoederschap nog niet wettelijk geregeld in Nederland, wat de rechtspositie van zowel de wensouders als de draagmoeder onduidelijk maakt. Bijvoorbeeld, wat als de draagmoeder na de geboorte het kind wilt houden of de wensouders het kind niet willen opnemen in hun gezin? En word je als wensouder bij de geboorte ook automatisch juridisch ouder van het kind? Dit artikel zal deze vragen en nog vele andere voor u beantwoorden. Daarnaast wordt het concept Wetsvoorstel Kind, draagmoederschap en afstamming besproken.

Is draagmoederschap in Nederland toegestaan?

De praktijk biedt twee vormen van draagmoederschap welke beide in Nederland zijn toegestaan. Deze vormen zijn laag- en hoogtechnologisch draagmoederschap.

Laagtechnologisch draagmoederschap

Bij laagtechnologisch draagmoederschap stelt de draagmoeder haar eicel ter beschikking. Dit houdt in dat bij deze vorm van draagmoederschap de draagmoeder altijd de genetische moeder is. De zwangerschap wordt tot stand gebracht door een inseminatie met zaad van de wensvader of een donor (of op natuurlijke wijze tot stand gebracht). Er zijn geen bijzondere wettelijke vereisten voor het uitvoeren van laagtechnologisch draagmoederschap. Bovendien is er geen medische assistentie noodzakelijk.

Hoogtechnologisch draagmoederschap

Medische assistentie is daarentegen wel noodzakelijk bij hoogtechnologisch draagmoederschap. Hierbij komt namelijk eerst een buitenbaarmoederlijke bevruchting tot stand door middel van IVF. Daarna wordt de bevruchte embryo in de baarmoeder van de draagmoeder geplaatst, waardoor deze in de meeste gevallen niet de genetische moeder is van het kind. Door de noodzakelijke medische tussenkomst gelden voor deze vorm van draagmoederschap in Nederland strikte vereisten. Deze zijn onder andere dat beide wensouders genetisch verwant zijn met het kind, er een medische noodzaak bestaat voor de wensmoeder, dat de wensouders zelf een draagmoeder vinden en leeftijdsgrenzen (tot 43 jaar voor de eiceldonor en tot 45 jaar voor de draagmoeder).

Verbod op bevordering van (commercieel) draagmoederschap

Dat zowel laag- als hoogtechnologisch draagmoederschap in Nederland zijn toegestaan betekent niet dat draagmoederschap altijd is toegestaan. Het Wetboek van Strafrecht bepaalt namelijk dat de bevordering van (commercieel) draagmoederschap verboden is. Dit houdt in dat er geen websites reclame mogen maken om vraag en aanbod rondom draagmoederschap te stimuleren. Daarnaast mogen wensouders niet openbaar (bijvoorbeeld via sociale media) op zoek zijn naar een draagmoeder (en ook andersom: een draagmoeder mag niet openbaar op zoek zijn naar wensouders). Een draagmoeder mag bovendien geen financiële compensatie ontvangen, behalve voor de door haar gemaakte (medische) kosten.

Draagmoederschapscontract

Indien wordt gekozen voor draagmoederschap is het heel belangrijk om duidelijke afspraken te maken. Doorgaans wordt dit gedaan door een draagmoederschapscontract op te stellen. Dit is een vormvrij contract, dus hierin kunnen allerlei afspraken worden vastgelegd voor zowel de draagmoeder als de wensouders. In de praktijk is een dergelijk contract juridisch moeilijk afdwingbaar, omdat dit wordt gezien als in strijd met de goede zeden.

Daarom is vrijwillige medewerking van zowel de draagmoeder als wensouders gedurende het hele draagmoederschapstraject van groot belang. Een draagmoeder kan namelijk niet worden verplicht het kind na de geboorte af te staan en de wensouders kunnen niet verplicht worden het kind op te nemen in hun gezin. Vanwege dit probleem kiezen wensouders er steeds vaker voor om op zoek te gaan naar een draagmoeder in het buitenland. Dit levert in de praktijk alsnog de nodige problemen op. Hiervoor verwijzen wij u graag naar ons artikel over internationaal draagmoederschap.

Juridisch ouderschap

Door het gebrek aan een specifieke wettelijke regeling voor draagmoederschap wordt je als wensouder niet automatisch juridisch ouder bij de geboorte van het kind. Het Nederlands afstammingsrecht gaat namelijk uit van het principe dat de geboortemoeder altijd de juridische moeder is van het kind, dus ook in het geval van draagmoederschap. Indien de draagmoeder op het moment van de geboorte gehuwd is, wordt de partner van de draagmoeder automatisch erkend als ouder.

Daarom geldt in de praktijk de volgende procedure. Na de geboorte en de (legitieme) aangifte daarvan, wordt het kind, met toestemming van de Raad voor de Kinderbescherming, opgenomen in het gezin van de wensouders. De rechter ontheft de draagmoeder (en eventueel ook haar echtgenoot) uit het ouderlijk gezag, waarna de wensouders benoemd worden als voogd.

Nadat de wensouders het kind één jaar hebben verzorgd en opgevoed is het mogelijk het kind gezamenlijk te adopteren. Een andere mogelijkheid is dat de wensvader het kind erkent of zijn vaderschap gerechtelijk laat vaststellen (in het geval de draagmoeder ongehuwd is of het ouderschap van haar echtgenoot is ontkend). De wensmoeder kan dan na één jaar van opvoeding en verzorging van het kind, deze adopteren.

Concept wetsvoorstel

Het concept Wetsvoorstel Kind, draagmoederschap en afstamming beoogt de bovenstaande procedure tot verkrijgen van het ouderschap te vereenvoudigen. Op basis hiervan wordt er een uitzondering opgenomen bij de regel dat de geboortemoeder altijd juridisch moeder is, namelijk een toekenning van ouderschap na draagmoederschap. Dit kan voor de conceptie geregeld worden met een speciale verzoekschriftprocedure door de draagmoeder en wensouders. Er moet hierbij een draagmoederschapsovereenkomst worden voorgelegd, die door de rechter wordt getoetst aan de wettelijke voorwaarden. Deze hebben onder andere betrekking op de meerderjarigheid en counseling van de betrokkenen en de genetische verwantschap van één van de wensouders met het kind.

Indien de rechter het draagmoederschapstraject goedkeurt, worden de wensouders op het moment van geboorte ouders van het kind en worden zij dan ook als zodanig op de geboorteakte van het kind vermeld. Een kind heeft op basis van het VN Kinderrechtenverdrag het recht om kennis te hebben over de eigen afstamming. Daarom wordt er een register ingericht waarin de informatie met betrekking tot de biologische en juridische afstamming wordt bewaard indien deze van elkaar afwijkt. Tot slot geeft het conceptwetsvoorstel een uitzondering op het verbod op bemiddeling bij draagmoederschap indien dit plaatsvindt door een onafhankelijke en door de minister aangewezen rechtspersoon.

Conclusie

Hoewel (niet-commercieel laag- en hoogtechnologisch) draagmoederschap in Nederland is toegestaan, kan het door het ontbreken van specifieke regelgeving leiden tot een problematisch proces. Gedurende het draagmoederschapstraject zijn de betrokken partijen (ondanks een draagmoederschapscontract) afhankelijk van elkaars vrijwillige medewerking. Daarnaast is het niet automatisch zo dat wensouders bij de geboorte juridisch ouderschap verkrijgen over het kind. Het concept Wetsvoorstel Kind, draagmoederschap en afstamming probeert het juridisch traject voor alle betrokkenen te verduidelijken met een wettelijke regeling voor draagmoederschap. De parlementaire behandeling hiervan zal echter naar alle waarschijnlijkheid pas in een volgende regeerperiode plaatsvinden.

Bent u als wensouder of draagmoeder van plan om een draagmoederschapstraject te starten en wilt u uw juridische positie nader contractueel regelen? Of heeft u hulp nodig bij het verkrijgen van juridisch ouderschap bij de geboorte van het kind? Neem dan contact op met Law & More. Onze advocaten zijn gespecialiseerd op het gebied van personen- en familierecht en helpen u graag verder.

Financiële Afspraken Tussen Ex-Partners en Alimentatieberekening

Een onderdeel van de scheiding vormt het maken van financiële afspraken. Een van de afspraken betreft doorgaans de partner- of kinderalimentatie: bijdrage aan de kosten van levensonderhoud voor het kind of ex-partner. Op het moment dat de ex-partners gezamenlijk of een van hen de echtscheiding aanvraagt, is een alimentatieberekening inclusief. In de wet zijn geen regels opgenomen over de berekening van de alimentatie. Daarom gelden de  zogenaamde ‘Trema-normen’ opgesteld door de rechters hiervoor als uitgangspunt. Aan de basis van deze berekening staan de behoefte en de draagkracht.

De behoefte ziet op de welstand die de ex-partner en de kinderen vóór de scheiding gewend waren. Meestal is het na de scheiding voor de ex-partner niet mogelijk om in welstand op hetzelfde niveau te voorzien omdat de financiële ruimte oftewel de draagkracht daarvoor te beperkt is. De kinderalimentatie heeft doorgaans voorrang op de partneralimentatie. Als na het vaststellen daarvan nog enige draagkracht over is, dan kan deze worden gebruikt voor de eventuele partneralimentatie.

De rol van een mediator bij het herberekenen van alimentatie

De partner- of kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van de huidige situatie van de ex-partners. Echter, na de scheiding kan deze situatie en daarmee de draagkracht in de loop van de tijd veranderen. Daaraan kunnen diverse oorzaken ten grondslag liggen. In dit kader kunt u bijvoorbeeld denken aan trouwen met een nieuwe partner of een lager inkomen door ontslag. Daarnaast kan het zo zijn dat aanvankelijke alimentatie is vastgesteld op basis van verkeerde of onvolledige gegevens.

In dat geval kan het nodig zijn om de alimentatie te laten herberekenen. Hoewel het vaak niet de bedoeling is, kan het herberekenen van iedere vorm van alimentatie oude problemen naar boven halen of voor nieuwe financiële problemen bij de ex-partner zorgen, zodat de spanningen tussen de ex-partners opnieuw kunnen oplopen. Daarom is het raadzaam om de gewijzigde situatie voor te leggen aan en de herberekening van de alimentatie te laten uitvoeren door een mediator.

De mediators van Law & More helpen u daar graag bij. De mediators van Law & More begeleiden u bij overleg, garanderen juridische en emotionele ondersteuning, nemen de belangen van beide partijen mee in het overleg en leggen uw gezamenlijke afspraken vervolgens vast.Soms leidt mediation echter niet tot de gewenste oplossing tussen de ex-partners en daarmee nieuwe afspraken over de herberekening van de alimentatie. In dat geval ligt de stap naar de rechter voor de hand. Wilt u deze stap naar de rechter maken? Dan heeft u altijd een scheidingsadvocaat nodig.

De advocaat kan dan de rechter verzoeken om de alimentatieplicht te veranderen. Uw ex-partner krijgt in dat geval zes weken de tijd om een verweerschrift of een tegenverzoek in te dienen. De rechter kan de alimentatie vervolgens wijzigen, dat wil zeggen verhogen, verlagen of op nihil stellen. Daartoe dient volgens de wet wel sprake te zijn van een ‘wijziging van omstandigheden’. Van dergelijke gewijzigde omstandigheden is bijvoorbeeld sprake in de volgende situaties:

• ontslag of werkloosheid
• verhuizing van de kinderen
• nieuw of ander werk
• hertrouwen, samenwonen of een geregistreerd partnerschap aangaan
• verandering van de omgangsregeling

Omdat de wet het begrip ‘wijziging van omstandigheden’ niet precies definieert, kunnen ook andere omstandigheden dan hierboven genoemd daaronder vallen. Dit geldt echter niet voor de situaties waarbij u zelf kiest om minder te gaan werken of simpelweg een nieuwe partner krijgt, zonder dat u daarmee samenwoont, trouwt of een geregistreerd partnerschap aan gaat.

Vindt de rechter dat er geen sprake is van een wijziging van omstandigheden? Dan wordt uw verzoek niet toegekend. Is wijziging van omstandigheden wel aan de orde? Dan volgt er uiteraard een toewijzing van uw verzoek. Overigens wordt uw verzoek zondermeer en zonder aanpassingen toegewezen indien enige reactie aan de zijde uw ex-partner uitblijft.

Onze persoonlijke aanpak bij alimentatiegeschillen tussen ex-partners

Meestal volgt de uitspraak tussen vier en zes weken na de zitting. In zijn beslissing zal de rechter ook aangeven vanaf welke dag een eventueel nieuw vastgesteld bedrag aan partner- of kinderalimentatie verschuldigd is. Bovendien kan de rechter daarbij bepalen dat de wijziging van de alimentatie zal plaatsvinden met terugwerkende kracht. Bent u het niet eens met de beslissing van de rechter? Dan kunt u binnen 3 maanden in hoger beroep.

Heeft u vragen over de alimentatie of wilt u de alimentatie laten herberekenen? Neem dan contact op met Law & More. Bij Law & More begrijpen wij dat de scheiding en de daaropvolgende gebeurtenissen ingrijpende gevolgen kunnen hebben op uw leven. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak.

Samen met u en eventueel uw ex-partner kunnen wij tijdens het gesprek aan de hand van de documentatie uw juridische situatie bepalen en proberen uw visie dan wel wensen met betrekking tot (de herberekening van) de alimentatie in kaart te brengen en vervolgens vast te leggen. Daarnaast kunnen wij u bijstaan in een eventuele alimentatieprocedure. De advocaten van Law & More zijn deskundig op het gebied van personen- en familierecht en begeleiden u, eventueel samen met uw partner, graag door dit proces heen.

Procedure Wijzigen van Voornamen

In beginsel zijn de ouders vrij om één of meer voornamen voor hun kinderen te kiezen. Echter, het is mogelijk dat u niet tevreden bent met de gekozen voornaam. Wilt u uw voornaam of die van uw kind veranderen? Dan dient u een aantal belangrijke zaken in het oog te houden. Immers, een wijziging van de voornaam is niet ‘zomaar’ mogelijk.

Allereerst heeft u een geldige reden nodig om de voornaam te veranderen, zoals:

• Adoptie of naturalisatie. Het is mogelijk dat u als gevolg daarvan toe bent aan een nieuwe start waarbij u door middel van een nieuwe voornaam afstand wil nemen van uw verleden of na een inburgeringstraject van uw vorige nationaliteit.
• Geslachtswijziging. Deze reden spreekt in principe voor zich. Immers, het is goed denkbaar dat uw voornaam als gevolg daarvan niet meer past bij uw persoon of geslacht en eveneens toe is aan een wijziging.
• Religie. Het kan ook zijn u afstand wil nemen van uw geloof en daarom uw typisch religieuze voornaam wil wijzigen. Andersom is het natuurlijk ook mogelijk dat u door een typisch religieuze voornaam te nemen de band met uw religie juist wil versterken.
• Pesten of discriminatie. Tenslotte is het mogelijk dat uw voornaam of dat van uw kind vanwege zijn spellingswijze vervelende associaties oproept bij u zelf en bij anderen of zodanig ongebruikelijk is dat het leidt tot pesterijen.

Voorwaarden voor Naamswijziging

In de genoemde gevallen biedt een andere voornaam uiteraard uitkomst. Daarnaast mag een voornaam niet ongepast zijn, dat wil zeggen scheldwoorden bevatten of hetzelfde zijn als een bestaande achternaam, behalve als dit ook een normale voornaam is.

Heeft u een geldige reden en wenst u uw voornaam of dat van uw kind te wijzigen? Dan heeft u vervolgens een advocaat nodig. De advocaat stuurt namens u een brief naar de rechtbank met uw vraag (verzoek) om een andere voornaam. Een dergelijke brief wordt ook wel een verzoekschrift genoemd. Daartoe dient u aan uw advocaat de nodige bescheiden, zoals kopie paspoort, authentiek afschrift geboorteakte en origineel uittreksel BRP, te verstrekken.

De procedure bij de rechtbank verloopt doorgaans schriftelijk en hoeft u niet voor de rechter te verschijnen. Echter, een mondelinge behandeling is mogelijk indien de rechter na het lezen van het verzoekschrift meer informatie nodig heeft om te beslissen, een belanghebbende, bijvoorbeeld een van beide ouders, het niet eens is met het verzoek of wanneer de rechtbank daartoe een andere reden ziet.

Procedure en Doorlooptijd voor Voornaamswijziging

Ook de uitspraak doet de rechtbank meestal schriftelijk. De doorlooptijd tussen verzoekschrift en de uitspraak bedraagt in de praktijk ongeveer 1-2 maanden. Wijst de rechtbank uw verzoek toe, dan zal de rechtbank de nieuwe voornaam doorgeven aan de gemeente waar u of uw kind staat ingeschreven. Na een positieve beslissing van de rechtbank heeft de gemeente doorgaans 8 weken de tijd om de voornaam aan te passen in haar gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens (GBA), alvorens u een nieuw identiteitsbewijs of rijbewijs met de nieuwe naamsvermelding kan aanvragen.

De rechtbank kan ook tot een andere beslissing komen en uw verzoek afwijzen wanneer de rechtbank van mening is dat er onvoldoende redenen zijn om uw voornaam of dat van uw kind te wijzigen. In dat geval kunt u binnen drie maanden na de uitspraak in hoger beroep bij het gerechtshof. Bent u het vervolgens ook niet eens met de uitspraak van het gerechtshof, dan kunt u binnen 3 maanden de Hoge Raad in cassatie verzoeken om de uitspraak van een gerechtshof te vernietigen. Zowel in het hoger beroep als in cassatie moet u zich laten bijstaan door een advocaat.

Wenst u uw voornaam of dat van uw kind te wijzigen? Neem dan contact op met Law & More. Bij Law & More begrijpen wij dat een wijziging veel redenen kan hebben en de reden per persoon verschilt. Daarom hanteren wij een persoonlijke aanpak. Onze advocaten kunnen u niet alleen voorzien van advies, maar ook helpen met het indienen van het verzoekschrift tot wijziging van de voornaam of bijstaan tijdens de gerechtelijke procedure.

Omgangsregeling in de Corona Crisis: Uw Rechten

Nu het coronavirus ook in Nederland is uitgebroken nemen de zorgen bij veel gescheiden ouders toe. Ook ouders die momenteel in een echtscheiding liggen, kunnen problemen ervaren bij het uitvoering geven aan de afgesproken omgangsregeling. Als gescheiden ouder kunt u nu tegen een aantal vragen aanlopen.

Mag uw kind nog naar uw ex-partner? Mag u uw kind thuis houden ook al zou hij of zij komend weekend bij mama of papa moeten zijn? Kunt u eisen dat u uw kinderen mag zien als uw ex-partner ze nu vanwege de corona-crisis thuis wil houden? Dit is natuurlijk voor iedereen een hele bijzondere situatie die we nog niet eerder hebben meegemaakt, zodat dit voor ons allemaal vragen oproept waarvan de antwoorden niet duidelijk zijn.

Het uitgangspunt van onze wet is dat een kind en een ouder recht hebben op omgang met elkaar. Ouders die gescheiden zijn of momenteel in een echtscheiding liggen, zijn daarom vaak gehouden aan een afgesproken omgangsregeling. We leven nu echter in uitzonderlijke tijden. We hebben zo iets niet eerder meegemaakt, waardoor er geen eenduidige antwoorden bestaan op bovenstaande vragen.

In de huidige omstandigheden is het voor gescheiden ouders, maar ook voor ouders die in een echtscheiding liggen, belangrijk om aan de hand van de redelijkheid en billijkheid per specifieke situatie te beoordelen wat het best is voor de kinderen.

Wat gebeurt er als er een complete lockdown wordt aangekondigd in Nederland? Geldt de afgesproken omgangsregeling dan ook nog steeds?
Op dit moment is het antwoord op deze vraag nog niet duidelijk. Wanneer we Spanje als voorbeeld nemen, zien we dat daar (ondanks de lockdown) het voor de ouders wel toegestaan is om uitvoering te blijven geven aan de omgangsregeling.

Het is de ouders in Spanje dus uitdrukkelijk toegestaan om bijvoorbeeld de kinderen op te halen of te brengen naar de andere ouder. In Nederland gelden er op dit moment nog geen specifieke regels met betrekking tot de omgangsregelingen tijdens het coronavirus.

Is het coronavirus een geldige reden om je kind niet naar de andere ouder te laten gaan?

Volgens de richtlijnen van het RIVM, is het de bedoeling dat iedereen zoveel mogelijk thuis blijft, sociale contacten vermijdt en anderhalve meter afstand houdt van anderen. Het is denkbaar dat u uw kind niet naar de andere ouder wilt laten gaan, omdat hij of zij bijvoorbeeld in een risicogebied is geweest of een beroep in de zorgsector heeft waardoor hij of zij een groter kans heeft op een besmetting met corona.

Het is echter niet toegestaan om het coronavirus te gebruiken als een ‘smoes’ om het contact tussen uw kinderen en de andere ouder te belemmeren. Ook in deze uitzonderlijke situatie bent u namelijk verplicht om de omgang tussen uw kinderen en de andere ouder zoveel mogelijk te bevorderen. Wel is het belangrijk dat u elkaar op de hoogte blijft houden als uw kinderen bijvoorbeeld ziekteverschijnselen vertonen.

Wanneer het ophalen en brengen van de kinderen in deze bijzondere periode voor u niet mogelijk is, kunt u tijdelijk alternatieve manieren afspreken om de omgang zoveel mogelijk plaats te laten vinden. U kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan uitgebreid contact via Skype of Facetime.

Wat kunt u doen als de andere ouder omgang met uw kind weigert?

Het is in deze uitzonderlijke periode lastig om de omgangsregeling af te dwingen, zolang de maatregelen van het RIVM gelden. Daarom is het verstandig om goed overleg te plegen met de andere ouder en samen te bepalen wat het best is voor de gezondheid van uw kinderen, maar ook voor uw eigen gezondheid. Indien u er met onderling overleg niet uit komt, kunt u ook hulp inschakelen van een advocaat.

Normaal gesproken zou in een dergelijk geval een kortgeding procedure gestart kunnen worden om de omgang via een advocaat af te dwingen. Het is echter de vraag of u onder de huidige omstandigheden hiervoor een procedure kunt starten. In deze uitzonderlijke periode zijn de rechtbanken gesloten en worden uitsluitend urgente zaken behandeld. Zodra de maatregelen omtrent het coronavirus zijn opgeheven en de andere ouder de omgang blijft frustreren, kunt u een advocaat inschakelen om de omgang alsnog af te dwingen.

De advocaten van Law & More kunnen u hierbij van dienst zijn! Gedurende de coronamaatregelen kunt u de advocaten van Law & More ook benaderen voor een gesprek samen met uw ex-partner. Onze advocaten kunnen ervoor zorgen dat u samen met uw ex-partner tot een minnelijke oplossing kunt komen.

Heeft u een vraag over de omgangsregeling met uw kind of wilt u samen met uw ex-partner een gesprek voeren onder begeleiding van een advocaat om zo tot een minnelijke oplossing te komen? Neem dan gerust contact op met Law & More.